Eindelijk kwam ik dan aan op de gelukkige eilanden. Vanuatu, 83 in getal, allemaal anders zeggen ze. Het ondergaande zonlicht bij aankomst was magisch. Het leek wel gephotoshopped. Ik was op slag verl...
Sorong kwam ik terecht, gisteren alweer, onverwacht, onbedoeld, maar met volle tegenwoordigheid van geest. Waarom? Zou het echt niet weten. Op Ambon was het plotseling zonnig gisteren. Geen wonder, he...
Naar de Faeröer eilanden, eenzaam in het midden van de oceaan tussen zuid Noorwegen en IJsland. Ik vlieg via Kopenhagen. Nu ligt het zuiden van Noorwegen onder mij, veel sneeuw, diepe fjorden, steile ...
Nusa Tenggara Een paar maanden geleden wandelende ik door het Bossche Broek, een polder in de stad ’s-Hertogenbosch. Zoals vaker liep ik gedachteloos reizen te plannen en ik droomde avonturen in Turkm...
Wanneer gaat het fout met een op zichzelf puur volk wat een originele manier van leven heeft bewaard? Een manier van leven die voor ons, toeristen interessant genoeg is om er naar te gaan kijken. Op d...
In plaats van omgeven te zijn door halfnaakte meisjes die ieder moment boven op je kunnen duiken om je de tijd van je leven te schenken (lees Malinowski’s “The Sexual Life of Savages in North-Western ...
Vandaag is het vrijdag en ga ik vliegen. In een oud propellortoestel. Eindelijk waren we dan met veel geraas boven de wolken geraakt. Het was noodweer zouden wij zeggen. Het regent stevig, zei de pilo...
In the dedicated role of photographer, he is the loner, the innocent and the outsider who is seized by whatever he encounters, by whomever looks him in the eyes. His photographs declare: I am not here...
Na mijn eendaagse strandleven weer naar de grote stad. Panaji, de hoofdstad van Goa. Je doet drie uur over zestig kilometer dus je kunt de borden lezen al is stoppen uit den boze. Restaurant Rambo hee...
Met zijn arm wees hij naar de zee. Daar had hij in 1981 25 kilometer moeten zwemmen toen een vreselijke storm zijn stad, Dhanushkodi weggespoeld had. Sindsdien heette hij ‘Swimming Sami’ en zat daar o...
Maart 2020 kwam er een plotseling einde aan mijn reislustig leven. Wat schamele tripjes naar ‘veilige’ oorden bleven over. En veel lopen. Toen het weer mocht boekte ik een tripje naar Griekenland voor...
De Noordkaap 2021, dag 7 De zevende dag bracht de hoognodige rust. Kon het toch niet helemaal laten om een kasteel in een meer te bezoeken en nog wat dorpen. Het kasteel van Trakai had een rijke gesch...
De Noordkaap 2021, dag 27 Tja, wat moet ik over vandaag vertellen? Ik zag bergen, veel bergen, meren, veel meren, fjorden ja ook veel fjorden, houten huizen met kleurtjes, het kon niet op. Maar dat st...
De Noordkaap 2021, dag 26 Het was vissenkoppendag. Dit zijn de Lofoten, al meer dan 1000 jaar het centrum voor de kabeljauwvangst en de productie van gedroogde kabeljauw, de stokvis. De productie van ...
De Noordkaap 2021, dag 25 Eerst even een bericht voor mijn mede-bejaarden. Vanochtend in het hotel stond de TV aan en ja hoor Bonanza. Geen steek veranderd sinds ’66. Ofschoon wij Eric, die dikke, toe...
De Noordkaap 2021, dag 29 De vorige dag eindigde met een bijna onbekend natuurverschijnsel, de zonsondergang. Wekenlang was het 24 uur dag geweest en ik had de gloed gemist. Vandaag was ik al vroeg in...
De Noordkaap 2021, dag 24 Die strakblauwe lucht van gisteren was weer verdwenen. Grijs en grauw, daar moet ik het mee doen. Maar wel indrukwekkend mooi. Senja heet het hier. Slingerwegen en veel tunne...
De Noordkaap 2021, dag 19 Een dagje rust in Kirkenes. Alleen een paar excursies. Een kleine 500 km boven de poolcirkel. Dat is niet te merken het is bloedheet. En het koelt niet af in de nacht omdat h...
De Azoren. Al lang op mijn verlanglijstje maar Floortje moest het laatste duwtje geven. En Transavia die haar eerste vlucht maakte naar deze eilanden. De piloot voorspelde brandweerwagens met waterspu...
Zo’n dag dat je geen druppel zeewater voelt en toch de hele dag aan zee bent. Je ziet hem en anders voel je hem wel. Het echte eiland gevoel. De Azoren zijn landschap. Ze hebben alles, bergen, vulkane...
Nog stram van de wandeling gisteren begon de derde dag op dit eiland met een bezoek aan hete bronnen in de bergen. Voor een dip had ik moeten reserveren en dat was best een opluchting. Droevig was het...
Groen Links zou zo maar hier ontstaan kunnen zijn. Zelden meer tinten groen gezien dan hier op de Azoren. Mosgroen, appelgroen, zeegroen, olijfgroen, grasgroen, komkommergroen, blauwgroen, grijsgroen,...
Het eiland Santa Maria, de uitdaging een rondwandeling met uitstapjes naar het binnenland, categorie ‘medium’. Ja vijftig jaar geleden zou ik geroepen hebben ‘fluitje’ maar nu twijfel ik toch. Zwaar m...
Santa Maria te voet in 100 beelden. Vijf dagen lopen op een klein eiland in de Atlantische oceaan halverwege New York. Het was maar 80 kilometer maar ik had mijn tijd wel nodig. Om uit te puffen na we...
Wat maakt een plek op aarde een paradijsje. Dat is toch vooral het gevoel dat je zelf hebt als je er binnenstapt. Ik stapte uit het kleine vliegtuig en liep met mijn bagage naar mijn hotel. Direct een...
Blijf maar eens in het paradijs geloven als de dag zwaar bewolkt begint. De eerste dagen was het feest met zon aan zee en een fonkelend glas rode wijn in de hand. Op het einde van de dag, begrijp mij ...
Het stadje heet Horta, de kroeg Peter en alles wat een zeil heeft en de Atlantic wil oversteken wordt hier heen gewaaid. Het geeft een hoop reuring en het bier vloeit rijkelijk. Dit eiland heeft in ie...
Na nog een aantal uren op Faial rondgereden te hebben nam ik in de middag de boot naar Pico. Op Faial waren het vooral de verwoesting van de laatste grote aardbeving die ik zag en ik mij neer moest le...
Wakker worden op Terceira en de regen al in je botten voelen. Maar vreemd genoeg scheen de zon. De straat op en het stadje Angra do Heroismo gaan verkennen. Tijdloze straten noemen ze het zelf, het is...
Een dag om blij van te worden. De eerste Baobab boom, de zee in zicht en een heel oud eilandstadje. Er volgde nog veel meer Baobabs en bijna meer kolentreinen die ons straks van warmte moeten gaan voo...
Ilha de Moçambique is voor even de thuisbasis. Hoelang even duurt in Mozambique is onvoorspelbaar, Het is maandag en de scholen beginnen weer. Van kleuterschool tot middelbaar iedereen in uniform. Kin...
Vandaag beeld en verhaal over de vissers en hun boten, de Dow. Maar om het niet te saai te laten worden een foto van de mooie dochter van de botenbouwer als extraatje. De zeilen van de Dows zijn gemaa...
Oneindige witte stranden zonder een toerist te zien, je waant je alleen op de wereld of in ieder geval alleen in Afrika. Overal palmbomen en het water is precies op de voor mij juiste temperatuur; war...
Karaoke Night begint al om 4 uur in de middag in het hotel, daardoor is een vlucht naar het strand onontkoombaar. Probleempje dat de Karaoke pas stopt om 10 uur wat ver na bedtijd is. Maar aan het str...
De laatste uren op Ilha de Mozambique en daarna weer de binnenlanden in op weg naar Lake Niassa zoals het aan deze kant heet. Of Lake Malawi aan de kant van Malawi waar ik al eens eerder een paar weke...
Zondagochtend in Taipei en ze waren nog steeds massaal aan het bidden. Zo sfeervol, zo sereen, je zou er bijna van gaan geloven. Daarna een bezoek aan het oudste nog bestaande huis van de stad. Het Li...
In het Yeuli Geo Park MOET je één foto maken en dat is het door de zee gevormde hoofd van de koningin uit zandsteen formaties. Er was een lange rij wachtenden voor de foto van de dag. Een paar seconde...
Gorge(ous) was het in de Taroko Gorge, een nauwe kloof aan de oostkust. Heel vroeg was het nog heel rustig en ik kon gewoon midden op de weg stoppen om foto’s te maken. Al mijn geplande wandelingen we...
Een dag van zeezichten. De Oostkust weg die helemaal een Nationaal Park is. En dat heb ik geweten. Niet veel meer dan 100 km gereden maar ook honderd keer gestopt. Om uit te stappen en iets te gaan be...
Een dag niet gepost is een dag niet gereisd? Integendeel het waren heftige dagen. Het begon eergisteren al met de Southern Cross Island Highway, een spectaculaire route hoog over de bergen naar de and...
Processie moeheid. Een nieuwe reissensatie erbij. Al voor het einde van de ochtend had ik er genoeg van. Vooral mijn oren deden zeer maar ook mijn camera vond dat hij genoeg zijn best had gedaan. Ik g...
Veel geleerd vandaag. Over wat wij Nederlanders hier allemaal betekend hebben. We kwamen er niet zo slecht vanaf. Hier hoeft Rutte niet heen voor excuses. Van Fort Zeelandia was niet veel meer over ma...
Om half vijf mijn bedje uit voor DE sensatie van Alishan Nationaal Park, de zonsopgang. Ik zat in bus vijf en er reden ook nog treinen. Je bent daar niet alleen. Iedereen in dikke winterjassen en muts...
Huiver en lees. Waarom zal ik never nooit niet begrijpen maar toch deed ik het. Al honderden kilometers las ik de borden met Formosa Aboriginal Cultural Village. Ik wilde meer weten over de oorspronke...
Er is een verschil tussen nat en nat. De laatste twee dagen waren kletsnat. Op een gegeven moment stond er water in mijn mondkapje en zwom er een visje in mijn linkerschoen. De eerste regendag sloeg i...
Moet toch eens beter op gaan letten. Blijk ik een hotel op het ultieme strandeiland geboekt te hebben midden in een mangrove. Alle kleine lettertjes gelezen en het woordje strand niet gemist. Koh Kut ...
Moet in mijzelf lachen als ik toch weer afsla bij het bordje Nam Tok Khlong Ki. Alweer een waterval, de 10 duizendste? Het was best een klim en weer boven aan de weg gutste het water met in eenzelfde ...
Die vliegdagen moet ik gewoon gaan vergeten. Dan is wachten alles wat er rest. Of zoals ze hier zeggen Relax! Delayed staat niet op het bord alleen maar ‘relax’. Uiteindelijk was de vlucht naar Tanna ...
Iedere donderdag doen de mensen van het Kastom dorp Imaio een dansje. Ze doen het vooral voor zichzelf maar als er wat toeristen komen kijken is dat meegnomen om de kosten te dekken. Die rieten rokken...
De aarde is boos. Dat is een van de vele gedachten die binnenvliegen als ja aan de rand staat van de meest actieve vulkaan van deze wereld. Gebiologeerd kijk je over de rand naar de vulkaanactiviteit ...
Het is hier heel gemoedelijk. Als je iemand tegenkomt worden er handen geschud en namen uitgewisseld. Dan waar ik vandaan kom, ‘ah’ Nederland ja dat kennen ze wel. Goed in Rugby(??). Vervolgens “how i...
De afgelegen ligging van Tanna heeft geleid tot de bloei van stammen, doordrenkt van traditie en ze leven bijna volledig zelfvoorzienend. Er worden meer dan 20 verschillende talen gesproken op dit kle...
De laatste dag op Tanna. Ik zal ze missen de Kelson familie. Door alle regen heb ik heel wat uren doorgebracht in de gezamenlijke woonkamer van het guesthouse. Op tafel de bijbel voor ondersteuning. M...
De Pacific is eindeloos groot, meer dan tweederde van al het water op deze wereld klotst hier tegen ontelbare kusten van eilanden aan. Veel ellendige eilanden maar nog meer gelukzalige eilanden. En er...
“Only one shell kava does it” staat er op het t-shirt van de Kava man van mijn guesthouse. Rona, de eigenaresse vindt kava maar niets en toch bouwde ze een kava café in haar voortuin. Zo houdt ze een ...
Een rit naar het zuiden van dit mooie eiland stond in de planning. Maar het heeft vannacht hard geregend en die elf rivieren die overgestoken moeten worden zijn een probleem. Wachten dus weer op de wi...
Santo
Espiritu Santo, of kortweg Santo, is het eiland waar schrijver James Mitchener zijn klassieker "South Pacific” schreef. Moet deze nodig eens lezen. Vroege vlucht naar dit nieuwe eiland. Afscheid van R...
/trips-20202025/vanuatu-april-2023/santo
Espiritu Santo, of kortweg Santo, is het eiland waar schrijver James Mitchener zijn klassieker "South Pacific” schreef. Moet deze nodig eens lezen. Vroege vlucht naar dit nieuwe eiland. Afscheid van R...
Vandaag rustig aan gedaan en naar het mooiste strand van de wereld (zeggen ze hier), Champagne Beach, gereden. Helaas komt het bij mij niet in de top honderd en zeker niet omdat je bijna 20 euro entre...
Blue Holes blijken ook bij Vanuatu te horen. Ik ben ze al eerder op reizen tegengekomen maar niet in zo’n grote getale als hier. Ik mistte de eerste paar maar hier op Santo kon ik er niet omheen. Mugg...
Het grootste probleem op de eilanden is zo te horen niet de stijgende zeespiegel en de toegenomen cyclonen maar zijn de Chinezen. Er waren altijd al Chinezen hier maar ze zijn bang van al die nieuwe i...
Voor deze reis had ik mij voorgenomen om veel aan de oever van de Mekong door te gaan brengen. Gewoon zitten en kijken naar dat water dat ver in het noorden ontspringt in Tibet en dan via China, Myanm...
In het verre zuiden van Laos liggen 4000 eilanden in de Mekong. Niet letterlijk 4000 maar het zijn er veel. Er is een fietseiland, een party eiland, een rusteiland, een meeste hoteleiland en ga maar d...
Nee! Niet weer! Jawel, ook op deze groep eilanden zijn watervallen weer de grootste attractie. Deze keer niet van bergen naar beneden tuimelend maar een soort van enorme stroomversnellingen in de Meko...
Einde aan een kort bezoek aan Cambodja maar niet voordat ik mijn medelijden, misnoegen en schaamte heb verwoord over een aantal, vooral oudere, buitenlanders die je in dit land ziet. Het leek er soms ...
Weer zo’n bijzondere co-existentie tussen backpackers en package tour toeristen: Koh Lanta. Over toeristisch aan de ene kant maar wel nog steeds verborgen kleine strandjes zonder schreeuwende uitbater...
Weer eens op Koh Samet, ruim 35 jaar geleden mijn eerste Thaise liefde dit eiland. Nu maar weer hierheen gegaan voor Songkran. Het is er nog voller, nog drukker geworden. Maar het blijft mijn eiland. ...
Dat koppensnellen is er niet meer bij en ook de beloofde horsecart is ver te zoeken. Zo op het eerste gezicht redelijk mooi aangeharkt dat Bilu Kyun Island . Een soort heel groot Terschelling maar dan...
Er gaan maar zo’n 350.000 reizigers per jaar naar dit eiland. Daarvan gaan er 349.999 voor de natuur, de flora en vooral de fauna. Maar de homo sapiens loopt hier ook rond. Daar kom ik voor en als ik ...
Voor de flora en de fauna moet je niet in Antananarivo zijn, al maakte ik hier kennis met de nationale bloem. Een soort kerstroos aan een boom. Loop nu een paar dagen in de hoofdstad rond en ben echt ...
In een land waar op een markt in de hoofdstad, en trouwens op andere plekken ook, de stalletjes met bijbels naast de souvenirs de meest voorkomende zijn zit iets fundamenteels fout. Naar mijn mening n...
De hoofdstad verlaten brengt je in een andere wereld, armer, nog meer derde wereld, maar ook een andere sfeer, zachter, minder jachtig. Al is het woord jachtig hier in Madagaskar echt niet van toepass...
Belo sur Mer. Het voelt ver weg van de echte wereld. Niet alleen door de weg er naartoe maar meer nog door de sfeer die er hangt. Beetje sereen, muro, muro , zoals ze hier zeggen. Rustig aan, komt all...
Eerst naar het zout. Daar leven ze hier voornamelijk van. Een zware dag vandaag wat betreft de autorit. Lange tijd waren het slechts diepe sporen in het zand waarbij de chauffeur zijn handen van het s...
Vandaag weer door veel oneindige landschappen gereden. Daar heeft Madagaskar patent op. Gestopt bij bruggen, daar is altijd activiteit, bij rijstvelden en de eerste Baobabs verschenen in het landschap...
Twee avonden, twee ochtenden en daartussen in een dag Even uitblazen, eigenlijk meer het stof overal uitblazen, stof en zand, zand en stof. Alles wit, grijs en grauw. Tussen het eenzame diner op het s...
Zomaar een dag van een reiziger. 29 augustus. Om zes uur op weg, stoppen bij een enorme Baobab, auto en mens blijken ineens nietig. Mijn eerste beest op de foto, een vogel, kun je mee thuiskomen. Dan ...
Een zandpad, een onbekend aantal kilometers, zeven rivieren waarvan vier droog, ontelbare baobabs, veel stof van zebu getrokken karren, de kinderen van Nomenatinay. Morondava naar Belo sur Mer . En he...
Weer op weg. Weg van de zee, op weg naar de natuur. En de saffiermijnen. Het is hier het wilde westen van het land. Veel mannen met geweren. Alleen geen kogels. We eten iets in het niets. Een snackbar...
Weer eens op trektocht, met een gids nog wel en ook de broer van de chauffeur wilde graag mee. Een mooi, rustige tocht door een gebied met veel rotspartijen, begraafplaatsen en een kleine rivier met e...
Mannen, allemaal mannen, op zoek naar fortuin maar veroordeeld tot de spade en onmogelijk veel zand. Urenlang, iedere dag, in de brandende zon, die zon hier weet niet beter. Ze scheppen het zand de ku...
Had nog een klusje te doen vandaag en eindelijk om half twee konden we op pad. Het was een flinke rit vandaag en moesten op tijd in Andringitra park zijn om morgen een tweedaagse trekking te kunnen ma...
Een reisdag vandaag. Een lange rit. Maar we moesten en we zouden stoppen bij Anja . Anja is van de lemurs, een klein privé reservaat waar wat Ariaries aan commissie te verdienen waren. Dat was duideli...
Voor de mensen hier op Madagaskar is de dood het belangrijkste van het leven, veel belangrijker dan het leven zelf. Daarom zijn de graven ook heel solide en met veel passie gebouwd. Een tombe is voor ...
Om aan al die verzoeken tegemoet te komen ook nog wat beesten. Ze zitten er heus wel alleen heb ik er niet zo’n oog voor en zijn ze ook vaak heel klein. Je moet ze maar toevallig willen zien. Maar ik ...
Na Madagaskar is aankomen op La Réunion een echte culture shock. Je bent plots terug in Europa, aan de Côte d'Azur. Een moderne Côte d'Azur. Ik wist niet wat mij overkwam, was hier totaal niet op voor...
Gisteren perongeluk in een Gite terecht gekomen waar ik niet zo in paste. Waarom weet ik niet maar het was niet mijn plek. De gite die ik eigenlijk uitgekozen had was gesloten en een voorbijganger ver...
Het icoon van Réunion is de Piton de la Fournaise, een actieve vulkaan waar je naar de soms werkende krater kunt lopen, de bodem van de caldera ligt 350 meter onder je. Het uitzichtpunt Balcon du Dolo...
Toen ik vanochtend om vijf uur naar buiten keek zag ik geen enkele wolk aan de nog donkere lucht. Ik zei tegen mijn benen dat ze er nog één keer tegenaan moesten en reed naar de vulkaan. Het licht wer...
Juist, een dag niet lopen. Maar een beetje rondgetoerd. De bergen weer in, 2345 haarspeldbochten doorgekomen en toen, ik moest naar het toilet, een hotel gezocht en gevonden. Leuke plek, breedsprakige...
Do you want drink, sir? Dit kunnen ze je op 100 manieren vragen in Azië maar zoals vandaag in Jakarta klonk het nog nooit. En met een betoverende glimlach op de koop toe. Ik liep zo'n twintig kilomete...
Zachtjes tikt de regen tegen het zolderraam, nee, keihard slaat de regen op het golfplaten dak. Ik ben op Ambon. Je bent in Indonesië maar op Ambon. Terwijl heel Indonesië uit eilanden bestaat. Hier s...
Pattimura, de held van Ambon, en blijkbaar ook de naam van een plaatselijk muziektalent. De poster is er groot genoeg voor. Hij hangt hier aan de muur in het Sibu Sibu café, de muziekjoint in Ambon st...
Het ging snel allemaal vanochtend. Banda bound boot was defect en nu bevond ik mij op het Motor Vessel Priscilla 88 op weg naar Seram. Het mystieke moedereiland van de Maluku. Hier komt alle leven van...
Ja, wat doe je in het paradijs? Beetje wandelen, ligt voor de hand, alleen is je actieradius hier beperkt. Rechts liggen wat strandjes en een dorpje, links het grote dorp. Dan houdt het op, of je moet...
Het enige wat ze hier nog vangen is Barracuda, die zit er nog genoeg. Maar krab, garnaal, laat staan tonijn, niet meer te vinden. Compleet leeggevist voor de Japanse markt. Meedogenloos wordt er jacht...
In de Banda-zee liggen zeven minuscule kleine eilandjes die enorm belangrijk geweest zijn in de wereldgeschiedenis. Ze hebben voor een deel zelfs die geschiedenis beïnvloed. Al die grote ontdekkingsre...
Het is maar een klein eiland, je loopt er in driekwartier omheen, zei de Engelsman tegen mij op de boot. Ik waagde dat te betwijfelen maar hij was erg stellig. Ik schatte het meer op een halve dag en ...
Je wordt al wakker van het aanhoudende gekletter. Zo te horen kon ik mijn snorkel trip naar Hatta op mijn buik schrijven. Ik denk als ik van mijn terras afstap ik direct kan beginnen met snorkelen. Oo...
En weer regent het. God is van mening dat dit paradijs nog niet vruchtbaar genoeg is. Vandaag op Lonthoir, vlakbij Banda Neira, al varen ze met een mooie omweg naar de overkant. Stroming of diepte, ik...
De aankomsttijden van de Pelni naar Ambon verschoven van 8AM naar 10AM naar 12 naar 13 naar 14, over de vertrektijd liet niemand zich uit. Ik sta in de wachtstand dus ben er volledig mee verzoend. Ik ...
Hoe triest wil je het hebben? Makassar 31 januari rond 11:00 in de ochtend. Kloteweer zoals iedere dag maar als je 68 bent, een pensioen en AOW geniet waarom zit je dan in een becak achter een stuk pl...
Alweer twee dagen verder. In Indonesië inmiddels ook februari. En de zon is terug. Sinds ik uit Makassar vertrokken ben geen regen meer gehad. Kon ook niet veel tegenslag meer gebruiken omdat de ochte...
Uitermate tevreden met de zon hier in Torajaland begon ik aan een lange wandeling vandaag. Rijstvelden, dorpjes, rijstvelden, dorpjes, rijstvelden. Een gelukzalig landschap om in rond te lopen. Maria ...
Op reis loop ik wat af en dat is levensgevaarlijk. Je bent een derde, nee vijfde rangs burger als voetganger. Ze hebben respect, in meer of mindere mate, voor alles waar wielen onder zitten maar loper...
Vandaag weer tijd voor de cultuur, de dodencultus hier in Torajaland. Alles draait hier om de voorouders en hoe die geëerd worden tot in het oneindige. Ofschoon in het land van de Toraja's de dood een...
Senkang, nooit gedacht dat ik hier nog eens terecht zou komen. Gisteren de plannen om naar Mamasa te gaan op het laatste moment omgegooid in verband met het te verwachten weer en de conditie van de we...
Het was volle maan. Nu komt dat vaker voor en zelfs volle maan op Bali was mij niet vreemd maar vandaag kwam ik midden in de offerenden Balinezen terecht die iedere maand kleine rieten bakjes met bloe...
De Faeröer zijn een unieke plek op deze aarde. Bijeengepakt in het noorden van de Atlantische Oceaan, worden deze achttien eilanden geteisterd door woedende golven en zijn ze onderworpen aan het meest...
Achtentwintig was ik toen ik een aantal dingen opschreef, wat wilde ik bereiken in mijn leven. Tegenwoordig heet dat een bucket list maar toen heette dat nog gewoon een lijstje. Rond de wereld lopen s...
Keihard en strakblauw was de lucht vanochtend. Ja, hé, daar ben ik niet voor hier. Er was mij weer beloofd, kleumen, oren van mijn kop waaien, zompige schoenen. Een zonnebril is het laatste waar ik aa...
Er is iets vreemds aan de hand op deze eilanden. Mannen, altijd mannen, in donkere kleding (dat hebben mannen altijd zul je nu zeggen), lopen eenzaam, in kilometers geen huis of haard te bekennen, met...
Het net sluit zich. En man in het zwart stond beneden aan het water tegen stenen te schoppen. Verveeld. Even verder bij een schuilhut voor de schapen een kinderwagen. Zwart, met zwart net. Op de rem z...
Gásadalur was tot 2004 alleen te bereiken via een lange. moeilijke wandeling over de heuvels van het eiland Vágar, bezoek kregen ze drie in de week van de postbode die dat hele stuk moest lopen. Had o...
Kras
Het heerlijk zangerige Engels van mijn bootsman vandaag zingt de rest van de dag door mijn hoofd. Iedere zin besloot hij met drie woorden, ja ja ja. Gewoon in het Nederlands maar dan gezongen. Hoe moo...
/trips-2016-now/malawi-july-2017/kras
Het heerlijk zangerige Engels van mijn bootsman vandaag zingt de rest van de dag door mijn hoofd. Iedere zin besloot hij met drie woorden, ja ja ja. Gewoon in het Nederlands maar dan gezongen. Hoe moo...
In Afrika kun je nergens om de slavernij heen. Met een welhaast satanisch genoegen worden in musea de martelwerktuigen, die de boeien en kettingen vormen, getoond. Met daarbij portretten van de groots...
Vierentwintig uur was het Avis-office geopend stond er op de gesloten deur. Ik bellen want het was stipt de afgesproken half tien. Hij moest nog ontbijten maar hij kwam wel. Vanochtend! Twee uiterst h...
Een dagje naar het strand. Toen ik van de berg afkwam en naar Diu reed kwam ik weer in het angstaanjagende India terecht. De weg was kapot en dat is een understatement. Ze zijn een nieuwe aan het aanl...
De marine was aan het schieten. Voor dag en dauw naar The Gateway of India getogen om te horen dat mijn tweede poging in tien jaar tijd om naar Elephanta te gaan mislukt was. Om twee uur zouden de kog...
Singapura Vroeg in de ochtend in de keuken van de 777 vroegen de stewardessen mij een ansichtkaart mee te ondertekenen. Dat ws leuk voor de piloot zeiden ze, een frequent flyer die je succes wenst. Op...
Ramadan Ramadan Food Fest, Romantic Ramadan Weekend, Ramadan Food Extravaganza, Ramadan Diners with Belly Dance. En dat zijn maar een paar aankondigingen in het Engels gesteld. Mijn Bahasa is treurig....
Aan het einde kreeg ik mijn diploma. Ik hoop het allerlaatste. Niet te doen deze klim en klauterpartij. But I did it! De klim in minder dan 1000 woorden valt niet mee. De eerste 5 km waren te doen, om...
Het internet boven op die vervloekte berg was beter dan hier in Gerupuk aan zee. Dus een verlaat vervolg van mijn tocht. Nu, dat diploma zit in de pocket maar ik ga het niet aan de muur hangen. Allere...
Wisten jullie dat je het woord Laundry op wel tweeëntwintig manieren kunt schrijven en nog steeds weten dat er Laundry bedoeld wordt. Liet vandaag mijn was doen en de lieve mevrouw daar schreef het op...
Een Sasak dorp in het zuiden van Lombok hebben ze uitgebaat tot een soort pretpark, of beter, een shopping paradijsje. Vooral met stoffenzaakjes. Had er al over gelezen en was benieuwd. Ze doen alsof ...
Vandaag op jacht naar de Komodovaraan. Wilde eigenlijk alleen dat beest zien maar dat gaat zo maar niet. Je krijgt er een heel pakket bij, niet onderuit te komen. Uiteindelijk krijgt die grote draak m...
Soms heeft een dag een thema nodig. Rijstvelden werd het. Ik ga Flores van het westen naar het oosten doorreizen. Heb een auto gehuurd met Rudie erbij. Rudie houdt van oude blues, funky jazz en heftig...
Na een uiterst karig ontbijt bij de nonnen weer op weg over de Floresensische wegen. Rudie van de rijstvelden hield nog wel steeds in maar stopte niet meer bij ieder uitzichtpunt voor natuurlijk wel f...
Ik heb een lijstje. Van te bezoeken plekken en te bereiken momenten van gelukzaligheid. Het gebeurt niet zo vaak dat ik iets kan afvinken. Het is ook best een ingewikkelde lijst, vooral gevuld met onb...
Het was zondagmorgen en het was laveren tussen alle kerkgangers door op de ineens overvolle wegen. Iedereen in zijn of haar beste pak en met een dik kerkboek onder de arm. Op weg naar Maumere wilde ik...
Met weemoed ga ik morgen afscheid nemen van Flores. Een eiland van grote schoonheid. Nooit ophoudend groen in honderden schakeringen met een zee waarin je altijd wilt blijven dobberen. Helaas hield ik...
Op Timor. Hier is in de recente geschiedenis heel wat bloed gevloeid. Met als gevolg dat er twee Timor(s) zijn. Een apart land East Timor en het Indonesische deel waar ik ben. Ook in de 17e eeuw werd ...
Een karretje dat langs de zandweg staat... zo simpel kan het leven zijn. Je verkoopt zoete koekjes en voor de nacht zet je je karretje op het pad voor de deur, niet afgesloten, hoeft niet. Gisteren dr...
Ramadan picknick, het hele eiland naar de kust, afgeladen pick-up trucks, brommers met uitschuifzittingen en vooral veel gillen en schreeuwen. Dan maar de bergen in, naar de bergvolkeren. Die ook alle...
Vanochtend vroeg op een mooi stil strand aangekomen met negen niet al te comfortabele bungalows. Er was er nog eentje vrij en het plan was om een rustige stranddag met boek in te lassen. Wat volgde wa...
Vroeger was alles niet beter, dat is zeker, maar het leven veel simpeler. Jong als wij waren gingen we als de zon scheen al vroeg naar het zwembad om op de zonneweide te gaan liggen. Zo nu en dan zwem...
People of Alor Op de zeventien eilanden van de Alor archipel leven 270.000 mensen die samen 22 talen spreken en nog eens 59 dialecten. Oorspronkelijk woonden hier vooral Melanesiërs, maar onder invloe...
Bodi
Ik ben op weg naar de koning van Boti, ik rijd door de binnenlanden van Timor. De Nederlanders hebben hier duidelijk niet met geld gestrooid en de Indonesiërs nog minder lijkt het. De weg is goed en d...
/trips-2016-now/indonesia-mayjuly-2018/bodi
Ik ben op weg naar de koning van Boti, ik rijd door de binnenlanden van Timor. De Nederlanders hebben hier duidelijk niet met geld gestrooid en de Indonesiërs nog minder lijkt het. De weg is goed en d...
None
None Village staat bekend als het laatste koppensnellers dorp in West-Timor en een must voor iedere reiziger. Zei men. Het dorp bestaat uit een aantal rieten hutten en dan heb je het wel gehad. Ja er ...
/trips-2016-now/indonesia-mayjuly-2018/none
None Village staat bekend als het laatste koppensnellers dorp in West-Timor en een must voor iedere reiziger. Zei men. Het dorp bestaat uit een aantal rieten hutten en dan heb je het wel gehad. Ja er ...
Zoals ik gisteren schreef was ik in het traditionele, bijna orthodoxe dorp Boti. Hier heeft de kepala suku (chief), de laatste koning in West-Timor genoemd, gezworen de strikte wetten van adat te hand...
Markten, ik was er de laatste jaren niet zo gek meer op. Een overdosis gehad in de loop der jaren in al die landen. Maar hier op Timor werd ik er door mijn gids weer in gejaagd. Het stond nu eenmaal o...
Met een beetje moeite, die mij echter teveel werd, kun je in één dag van een koninkrijk naar een keizerrijk rijden op Timor. Hier in Temkessi woont de keizer al lang niet meer, die heeft de geneugten ...
Ik geloof dat ik Timor in mijn hart gesloten heb. Zoveel moois gezien, zoveel geweldige mensen ontmoet en die lach van de Timorezen staat in de lens van mijn camera ge-etst. Ik had nog vijfhonderd fot...
Vloog naar Bali en begon direct de mensen van Timor te missen. Gelukkig heb ik de foto’s nog. Ik voel al die handen die ik geschut heb nog in mijn poriën al waren het meestal hele zachte, bijna aaiend...
Ik heb het bord niet zien staan maar volgens mij mag je hier zonder naveltruitje de straat niet op. Je bent meisje, tussen de 15 en de 22, veel vriendinnen, je ouders betaalden het ticket en waar ga j...
Wat is Bali toch nog altijd een onbeschrijfelijk mooi eiland. Dan kan ik nu stoppen met schrijven maar ik waag er nog een paar woorden aan. Ja, het is druk, te druk, ze bouwen maar raak, de Balinezen ...
Ja, daar zat ik dan, stuck on Bali. De vulkaan, Mount Agung, is boos. Waarschijnlijk omdat ik een beetje lui ben geweest de laatste dagen. Het valt wel op dat vaak als ik in de buurt van een vulkaan k...
Sumba!
Sumba. Het klinkt ook lekker. En zo ziet het er ook uit. Het lijkt hier, vergeleken met Bali, primitief maar ook hier kun je gewoon van de ene plaats naar de andere rijden, werkt je telefoon en leven ...
/trips-2016-now/indonesia-mayjuly-2018/sumba
Sumba. Het klinkt ook lekker. En zo ziet het er ook uit. Het lijkt hier, vergeleken met Bali, primitief maar ook hier kun je gewoon van de ene plaats naar de andere rijden, werkt je telefoon en leven ...
Vandaag weer zo’n dag van dorp naar dorp. Ik kan het woord Traditional Village niet meer horen maar toch is ieder dorp weer anders en er wonen overal mensen. Leuke mensen, mooie mensen, schele, kale, ...
Toch weer een record aangescherpt, nu vijfentwintig ‘tradisional village’ bezocht maar er is ook goed nieuws want in East Sumba zijn er niet veel. Daar wonen ook een stuk minder mensen want het is er ...
Het was grafzerkendag vandaag, een soort Kerkepad langs veel grafstenen van de raja’s, de koningen van Sumba. Ieder dorp had zijn eigen raja. Een beetje raja heet je welkom als je maar een klein zakje...
De mensen van Sumba zijn voor 80% gelovige christenen maar over de heilige drie-eenheid en de onbevlekte ontvangenis hebben ze zo hun twijfels. Wat ze wel geloven, zelfs zeker weten zijn: -dat er eens...
Op de radio in mijn jeugd gingen er liedjes over Bandung, 'Hallo Bandung' was een gevleugelde uitdrukking, mijn vader was er gelegerd geweest en ik droomde bij de foto’s in het Indonesiëalbum dat ik v...
Iedereen had mij gewaarschuwd voor de drukte op de weg in het weekend als heel Java op trip gaat naar de bergen. Verkoeling zoeken. Maar ik dacht, zondagochtend vroeg vertrekken is het nog rustig want...
Werd het potdomme toch nog onbedoeld avontuurlijk zo tegen het einde van de trip. Gevaarlijk ook wel maar die genen heb ik niet dus dat voelt nooit zo. Het begon nog vrij normaal, ik reed naar een vul...
Om wat tijd in te halen een verslagje van de laatste twee dagen. Mijn derde dag door West Java werd bijna een net zo’n grote ramp als de twee eerste. Op weg naar een ecologische lodge in de buurt van ...
Na Bali is Sunda andere koek. Ook hier zal ‘Lady Pleasure’ ongetwijfeld de aandacht krijgen maar wie de beste haan heeft en hoe liggen mijn voorouders er bij is iets wat veel aandacht krijgt. En de ro...
Zo op het einde van het jaar nog een roodtrip naar Italië ondernomen. Een verrassing want geen idee waarom ik het deed. Vrienden bezocht en oude steden met nieuwe ogen bekeken. Milaan, waar het druk w...
Altijd als ik de naam SantoDomingo hoorde wilde ik er naar toe, tot ik begreep dat het de hoofdstad van de Dominicaanse Republiek was. Dan was de zin over. Ik bleef die vergissing maar maken. De Domin...
Het is niets bijzonders hier en toch helemaal goed. Zo’n plek. Een mooi hotel met alles wat je nodig hebt en verder een dorpje van niets wat alles heeft. Ieder huis is een winkeltje, een bar en een re...
Ja, en toen werd het 21 maart en was er de kater. Ondanks dat ik mijn stem als volmacht had laten uitbrengen is het toch gebeurt. Hij is de grootse en daardoor voel ik mij de kleinste. Dat veel welden...
Ja, het was wennen. Ik ging hier met vooroordelen naar toe, las negatieven reisverhalen en dacht zelf aan niet veel meer dan all-inclusive resorts en overvolle stranden. Toch even bijstellen. Het is h...
Een idylle kan wreed verstoord worden. Vanwege zware bewolking maar weer achter het stuur gaan zitten. Kom ik in een tropische regenbui van apocalyptische omvang terecht. Waar is de Arc van Noweé als ...
Zo aan het strand en niets om handen wordt je een halve filosoof. Niet dat er grote gedachtes opborrelen maar die zon doet wat met je. Het leven hobbelt voorbij maar dat kan ook met die verjaardag te ...
De Dominicaanse Republiek heeft ook nog een binnenland en daar is het ook aardig toeven. Behoorlijk bergachtig met toppen boven de 2000 meter, best uniek voor de Cariben. Ik kon het ook weer niet late...
Op die morgen, het lijkt alweer een eeuwigheid geleden maar het was pas gisteren, reed ik de bergen in op weg naar de zuidkust. Er was een weg, er stond geen weg op de kaart, men zei dat er een weg wa...
Life is a Beach, en wel heel erg toepasselijk voor de Dominicaanse Republiek. Zwierf ik gisteren urenlang van totaal verlaten beach naar weer een ander verlaten beach, was ik vandaag, het was zondag, ...
The Dominican Republic is a Beach, het land staat en valt bij zijn stranden. Zonder stranden zou dit land verloren zijn. Aan de stranden wordt er meer geleefd, meer gelachen en meer verdient dan in de...
Na een dagje reizen en een eerste kennismaking met een nieuw land is dit Belize. Al drie keer eerder was ik hiernaartoe op weg en steeds kwam er iets tussen. Eindelijk bezoek ik Amor Café van vriendin...
And the Sun comes up and the sun goes down. And in-between a boat, a swim, begging sharks, lots of stingrays, a wine bar, fresh cheese, Trump haters and Dutchies. Back to work tomorrow!
Vanochtend terug naar de kust. Kan er maar niet genoeg van krijgen. Diepblauw verslaafd. De weg ernaartoe was mooi schreef de ‘Rough Guide’ maar de weg had ook een naam en toen kon hij voor mij niet m...
Go Slow
Op maandag stond ik in Belize stad al vroeg weer bij de boot om terug te gaan naar Caye Caulker. Met mij wilden ook een twintigtal Russische dames de overtocht wagen en die vochten werkelijk om een pl...
/trips-2016-now/belize-april-2019/go-slow
Op maandag stond ik in Belize stad al vroeg weer bij de boot om terug te gaan naar Caye Caulker. Met mij wilden ook een twintigtal Russische dames de overtocht wagen en die vochten werkelijk om een pl...
De Belgen zijn dom, de Fransen arrogant, de Duitsers hebben geen humor en de Engelsen zijn lelijk en dronken om even lekker kort door de bocht te klinken. Maar wat wel waar is; alle Engelsen hebben ee...
Het goedgevulde T-shirt van mijn buurvrouw roept I need a drink’ en het werkt. Zo nu en dan staat ze op, loopt een rondje en komt terug met een vol glas. Zou het voor mij ook werken? Ik zit in The Wat...
De dag begon met een hertje op mijn pad. Ik dacht dat die Engelsen zulke goede jagers waren, maar deze hebben ze blijkbaar gemist. Het weekend was voorbij en het was ook direct erg stil op het pad. Ni...
Een rustige halve snipperdag in St Ivy. Beetje hier naartoe gelopen en toen de stad in. Dat is een belevenis na zoveel natuur. Meteen bij het binnenlopen van de stad werd ik besprongen door twee hooli...
Pfffff, viel niet mee gisteren. Alle kleine pijntjes waren weg en daarvoor in de plaats kwam een vermoeidheid die ieder vezel bereikt had. Ik viel zelfs, gelukkig zonder toeschouwers, om midden in een...
En dan blijk je de volgende ochtend weer fris en monter verder te kunnen. Als ik kon fluiten had ik het fluitend gedaan. Nu zong ik zachtjes mee met mijn oortjes. Wat een pint bier en een glas wijn bi...
De bus naar mijn beoogde vertrekpunt vandaag reed voor mijn neus weg. Pas ruim twee uur daarna de volgende naar Porthcurno. En het weer zat ook al niet mee, Dan maar hier in Penzance gaan lopen. Gewoo...
Ik begin de dag met het beklimmen van een Dom. Waarom weet ik ook niet maar ik ben gewoon nog al gesteld op hoogtes. Ik verbied mijzelf altijd om onderweg naar boven te rusten dus daar aangekomen moet...
Het was 1974 en ik ging naar Japan met Dito Travel. Vanaf 1 januari begonnen er iedere dag op de voorpagina van o.a. de Volkskrant advertenties te verschijnen met “an offer you can’t refuse’. 999 guld...
The Path
Paden zijn als verhalen, ze worden geschreven en gelezen. Ze hebben een begin en een eind en je beleefd er avonturen. Je hebt goddelijke paden, meditatie paden, mindfulness paden, yoga paden, een acht...
/trips-2016-now/japan-october-2019/the-path
Paden zijn als verhalen, ze worden geschreven en gelezen. Ze hebben een begin en een eind en je beleefd er avonturen. Je hebt goddelijke paden, meditatie paden, mindfulness paden, yoga paden, een acht...
Easy
De Kumano Kodo, het pad naar Kumano, ligt in een oud en spiritueel gebied van Japan. Het is vooral wandelen door een eindeloze zee van bergen; overal bossen, bossen en nog meer bossen, met valleien, w...
/trips-2016-now/japan-october-2019/easy
De Kumano Kodo, het pad naar Kumano, ligt in een oud en spiritueel gebied van Japan. Het is vooral wandelen door een eindeloze zee van bergen; overal bossen, bossen en nog meer bossen, met valleien, w...
De laatste dag van de Kumano Kodo. Veel trappen, meer trappen en trappen op en af. Heilige bergen, heilige watervallen, heilige paden, heilige tempels, heilige pagoda’s, je zou er bijna in gaan gelove...
Een dag rust. Al begon de dag met een bezoek aan de Kumano Hayatama Taisha, een van de drie heilige tempels van de Kumano. Het was allemaal vooral vermiljoen rood en het leek nieuw gebouwd maar dat we...
Voor de weekhartige zijn de eerste beelden waarschijnlijk te heftig met al die prachtige tonijnen die van kant gemaakt zijn voor onze zucht naar sushi. Ik ben ook een liefhebber maar dat wordt een stu...
Fushimi Inari Taisha heet het tempelcomplex en je ziet zoiets maar een keer in je leven lijkt het. Maar de lonely Planet schrijft dat je na tien keer Kyoto nog niet alles gezien hebt en steeds weer ni...
De Kinkakuji, ofwel de Gouden Tempel in Kyoto zag ik in 1974, 1982, 1992, 1995, 2004, 2009, 2013 en nu in 2019. De tempel bleef Zen. Er veranderde niets aan, de tuin er omheen bleef ook zen, alleen de...
Japan, het land van de rijzende zon is een gigantisch eiland waar 125 miljoen Japanners wonen. Soms moet je daar even aan ontsnappen en een dag rust nemen. Toch nog even een saké party meegenomen in K...
Vandaag in een aantal treinen gezeten en bij ieder station stond wel een beeld van een naakte vrouw in goud. Soms met kind, meestal stond ze gewoon naakt te wezen. Symboliek onbekend. Maar daar raak j...
Shimanami Kaido Cycling Path, een van de avontuurlijkste en mooiste fietsroutes ter wereld! Dat schreeuwen de recensies. Met dat avontuurlijke viel het wel mee. Ze hebben duizenden bordjes geplaatst, ...
Op 6 augustus 1945 liet de Amerikaanse B-29-bommenwerper Enola Gay de atoombom' Little Boy 'boven Hiroshima vallen. De ontploffing vernietigde 90% van de stad en doodde onmiddellijk 80.000 mensen. De ...
Ook in Hiroshima is het Yin en Yang. Een groter verschil tussen tussen toen en nu kun je je bijna niet voorstellen. De verschrikkingen van de atoombom aan het einde van de tweede wereldoorlog en de le...
Tsuwano is een stad met een kasteel uit de veertiende eeuw diep in de bergen van Shimane. De stad laat je de geschiedenis van Japan voelen. Zegt de brochure. Maar het kasteel bestaat niet meer. Alleen...
Je moet er een stukje voor klimmen en de afgelopen nacht was het koud, ja dan kun je er op wachten. Nog niet de Japanse uitbundigheid van duizend kleuren geel en rood maar toch. Na twee weken net niet...
Omgeven door diep donker bos loop je door de Chomonkyo-kloof. De wandeling is geselecteerd voor de top 100 van beroemde uitzichten van Japan en de top 100 bossen om in te baden. Dit gelezen hebbende k...
Fukui! Vlakbij het centrum van Fukuoka sprak booking.com in al hun wijsheid. Gelukkig was er de Subaru huurauto want het was dik drie dagen lopen. Sunset Cafe Inn Fukui heette het onderkomen. Een klei...
Vanochtend eerst op jacht naar keramiek. In deze streek heeft vrijwel iedere plaats een lange traditie en bijbehorende toeristen die dat wel eens willen zien. Het eerste stadje was niet zo fraai maar ...
Het was zo’n dag in Japan waarbij je niet wist of je op een eiland reed of op het vasteland, al zijn het natuurlijk allemaal eilanden. Maar zoveel? En hoeveel bruggen wel niet. Overdreven veel. Een da...
Het begin was vrij rustig, Mount Myoken ging maar tot 1333 meter. Daarna het echte werk naar Mount Kunimi. Een smal pad waarbij geen rekening was gehouden met mijn hoogte en breedtematen. Een prachtig...
“Stel je voor dat je op je gemak door een diepe vulkanische kloof vaart in een roeiboot terwijl een waterval regenbogen vormt in de mist om je heen.” Dat schreef Japan Travel. Ze vergaten even te verm...
De weersvoorspellingen waren bar slecht maar de ochtend begon wolkeloos. Snel naar de top voor een paar wandelingen in het vulkaanlandschap van Mount Aso. Het stikt van die dingen daar boven. Maar al ...
Eindelijk het ultieme Onsen dorpje gevonden. In Kurosawa moet je goed opletten of je dondert zo in een hete bron. Het dorp bestaat uit vrijwel alleen Japanse Ryokans (klassieke hotels), cakeshops en a...
Het was vandaag tijd voor een natuur pretpark. Na de nodige hete minerale baden, een stoomhoofd beurt en weer enorm veel herfsttinten die welhaast een kleurverzadiging veroorzaakten was daar Beppu. In...
Je beloofd jezelf plechtig dat je niet meer terug zult gaan naar Beppu. Het was genoeg geweest en wegrijden in de vroege ochtend uit die stad was een opluchting. Beetje cruisen door het noorden van Ky...
Japan, het blijft fascinerend, grappig, imponerend, schattig en vooral vreemd. Hier zomaar wat plaatjes van dit eilandenrijk. De miljoenen automaten, de rare automodellen, de gokhallen, de stripfigure...
Nooit meer koffie was mijn eerste gedachte toen ik, op zoek naar mijn eens favoriete zitplek in Thailand, precies daar dit bord zag. Godver en nog erger kermde ik vanbinnen. Hier maakte eens mijn groo...
Je bent in Tanzania, het is 38 graden buiten en de zon brand onbarmhartig. Je hebt een paar uur over en een film op je laptop die je graag wilt zien. 12 Years a Slave. Toepasselijk om die in Afrika te...
Geert Wilders denkt dat alles wat gekleurd is bij ons wil komen wonen. Onuitgenodigd vooral. Nu is alles wat deze man aan praatjes verkoopt niet waar, onecht en zwaar overdreven, vind ik. Natuurlijk, ...
Als diep gelovig niet gelovende kan ik mij vreemd genoeg nog altijd opwinden als die mummies van bisschoppen in Nederland iets te melden hebben. Gisteren las ik een stukje in de Volkskrant. Hopeloos. ...
Gangja, hasisch, hot chocolat fluisterde hij. Weet niet of ik nu erg dom overkom maar ik weet bij hot chocolat niet beter dan een kop dampende chocolademelk is met graag een flinke toef slagroom. Maar...
Touchdown in Glasgow . Een weekje Schotland staat op mijn programma. Regenjas meegenomen. Mijn weerapp beloofd niet veel goeds. En dat ding heeft meestal gelijk. De vriendelijkheid hier overviel mij w...
Skye High
Het eiland Skye, thuis komen op Skye is hier de leus. Het eiland is gekozen tot ”4th Best Island in the World” door National Geographic. Niet een van de minsten. Ik kom aan land, dat wil zeggen, kom a...
/2013-2015/scotland-may-2015/skye-high
Het eiland Skye, thuis komen op Skye is hier de leus. Het eiland is gekozen tot ”4th Best Island in the World” door National Geographic. Niet een van de minsten. Ik kom aan land, dat wil zeggen, kom a...
Op weg naar Kaapverdië in een wat overjarige Boeing 737/800. Maar het ding bleef in de lucht. Best knap hoe lang die dingen het volhouden. Het was een applausvlucht. Dat was alweer een gele tijd geled...
Monte Verde was de naam van de kale rots midden op het eiland. 750 meter hoog en er liep een mooie kinderkopjesweg naar toe. Ik overwoog te gaan lopen maar mijn vriendin bij de receptie wist te vertel...
De wolkflarden namen hun gemak ervan, haast was niet geboden want er stond maar een beetje wind. Ik was al even geleden begonnen aan de wandeling van vandaag. Had bij het ontbijt vanochtend een gekook...
Cats
Werd vannacht wakker met een poes op mijn kussen naast mij. Dat was alweer een hele tijd geleden. Raam open laten staan. Het beest snorde heerlijk dus de slaap kwam weer snel. Twee enorme blaren op mi...
/2013-2015/cape-verde-islands-mayjune-2015/cats
Werd vannacht wakker met een poes op mijn kussen naast mij. Dat was alweer een hele tijd geleden. Raam open laten staan. Het beest snorde heerlijk dus de slaap kwam weer snel. Twee enorme blaren op mi...
Vanochtend vroeg na het ontbijt stond er zo’n ondermaats vrouwtje van ondefinieerbare leeftijd bij mijn rugzakje en koffer te wachten voor mijn deur. Ze ging dat naar beneden dragen voor mij. Ik wilde...
Mijn hotel in Porto del Sol was den wel een beetje onpersoonlijk maar het ontbijt mocht er wezen. Voor Kaapverdië dan wel. Gelukkig was mijn chauffeur redelijk op tijd en de rit begon niet met een lan...
Gisteren laat in de avond belde de luchtvaartmaatschappij dat de vlucht een paar uur vervroegd is. Lekker voor dag en dauw op een vrijwel verlaten luchthaven dus, genieten heet dat. Alle passagiers wa...
Daar gaan we weer zei ik zomaar uit het niets hardop, moet een beetje op gaan letten, praat nooit tegen mezelf. Mijnheer Hertz was op tijd vandaag en een mini 4WD stond gepoetst en vol krassen klaar. ...
De laatste dag op Kaapverdië. Er een rustig einde aangebreid. Vanuit Tarrafal de kustweg terug naar Praia genomen die er heel wat vruchtbaarder en leefbaarder uitzag als in de reisgidsen beschreven. W...
Zijn naam was Jorge en wij hadden hem als gids gekozen. Of eigenlijk was het andersom. Wij, een spontaan gevormde groep op de boot naar Isla del Sol op het Lago Titicaca, hadden over de keuze weinig o...
Mijn eerste ochtend in Alotau. Een vroege wandeling. De zon net op en een verkoelend briesje. Ze spreken hier wel 800 talen maar er werd, een tikje, teleurstellend, 700 keer met een brede lach “Goodmo...
Vandaag jongensdroomdag. Met een Toyota Hillux erop uit. Tenminste ik kan mij voorstellen dat veel mannenjongens dit de ultieme vakantie zouden vinden. Ikzelf ben niet zo handig met zo’n 4wheel drive ...
Hij zat boven op een hoop lavazand en je zag daardoor eigenlijk alleen een deken zitten. Die had hij tegen de kou omgeslagen. Bij mij gutste het water van mijn rug. Ik stap hier voortdurend over de ev...
Gisteren het eiland verkend met een truckje en ook hier bestaan de hold-ups uit hordes kinderen die zwaaien en lachen en rond je auto zwermen. Één keer werd ik achterna gezeten door drie wild blaffend...
Flight sceduled at 09:30, flight cancelled, resceduled at 11.45, no flights today, there was one at 07:00 in the morning but that one didn’t go! Sorry your flight is now at 15:45, shit, ik verlies een...
Good old Bob Marley zou postuum alsnog gaan voor een mooi kortgeschoren koppie als hij hoorde wat ze mij hier naroepen: “ Hey Rastaman!” Maar gelukkig scharen ze mij niet onder de White Guys. Gisteren...
Wat een volk woont hier. Ik vind ze leuk. Ze zijn wild. Ze dragen al een tijd geen traditionele kostuums meer maar ‘ sekonhan klos’ (nieuwe kleding is vrijwel nergens in PNG te koop), maar onder die k...
Eindelijk dan: Huli Wigmen. En meteen een overdosis. Het had wat voeten in de aarde maar eindelijk dan toch in het echte Huliland. Om een lang verhaal kort te maken; vanochtend om half acht onderweg n...
Vandaag in een noodgang van Tari teruggereden naar Mt Hagen. De slakken van Lonely Planet schatten het in op 11 uur. Met de Toyota Hilux ging het in een mooie 6 uur. Lamme armen nu, dat wel. En geen r...
Een slow start deze ochtend. Eerst nog langs de Supamaket voor zaklamp, kaarsen, instant noodles, lucifers en een dikke trui. Morgen Mount Wilhelm beklimmen en een echte padvinder gaat alleen goed voo...
Dat was de eerste vraag die de gids Peter vanochtend stelde. Of ik die gezien had. Peter gaat voor twee dagen gidsen naar de top van Mount Wilhelm (ja, die van de Duitse Kaiser). Ik vroeg mij even af ...
60 ben ik nu. Je zou toch zeggen dat er een soort basis van levenskunst aanwezig zou moeten zijn. Vergeet het maar. Er lag hier weer zo’n berg. De hoogste van Oceanië. In Australië ligt een molshoop v...
Ze hebben hier niet veel maar ze zijn wel zo modern dat ze al met Aids kennis hebben gemaakt. Dat is langs de weg goed te zien. Het grootste deel van de borden die ziet gaan erover. Meestal alleen het...
Het Garamut festival. Van allerlei eilanden en buitengebieden zijn ze vandaag hier naar Wewak gekomen om hun rituele dansje te komen opvoeren. Een lap grond buiten de stad en een knullig tentje voor d...
De tweede dag van het festival en tijd voor een beetje verdieping. Inmiddels doorgedrongen tot het vip podium dus bij een te grote hitte is het daar in het enige schaduw plekje goed toeven. Iedereen i...
Er is niet zoveel negotie hier in Papua New Guinea. Krijg ook een beetje de indruk dat ze het een zorg zal zijn. Zonder negotie kun je je tijd ook goed doorkomen. Maar twee branches die het hier enorm...
In dit hele land staan vrijwel geen borden met richtingen, afstanden of woonplaatsnamen. Ik denk dat ik er nu twee gezien heb. Dus het blijft vaak gokken. En een GPS heb ik niet bij me en betwijfel ei...
Vandaag maar weer een auto gehuurd en erop uit. Dezelfde truck gekregen. Ze durfden het blijkbaar niet aan om een andere ook aan de onderkant te laten polijsten. Waar kun je naar toe? De keus is beper...
Duitsers en koloniën. Het blijft wennen. Op je reizen over de bol kom je Frans tegen, Spaans een heleboel, Portugees natuurlijk en heel veel Engels. Nederlands ook vanzelfsprekend maar ‘we’ hebben het...
Weer eens van Madang naar Goroka gereden. Had gehoord dat het met een PMV ongeveer 10 uur gaat duren. Een PMV is de plaatselijke bus die een bus kan zijn maar ook een vrachtwagen, een bestelbus, de la...
Gisteren in een overmoedige en domme bui afgesproken om een Grieks echtpaar dat hier per PMV reist mee te nemen naar een Nationaal Park hier in de buurt. Het blijkt daar een vogelparadijs en boven op ...
Ze had ze allemaal gehad. Alle plastieken en corrigerende chirurgen van LA hadden een graantje van haar vermogen meegepikt. Waarschijnlijk een niet onaanzienlijk graantje, leer mij dat volk kennen. Bo...
Weet dat ik al eerder iets schreef over een fotograaf maar deze was zo erg dat mijn adrenaline naar ongekende hoogte steeg. En toen wist ik nog niet dat hij uit ons buurland kwam. Hij had een heleboel...
Philippus, dat maken ze er hier vaak van. Hoe komt het toch dat mijn naam vrijwel nergens op de wereld goed geschreven of uitgesproken wordt? Voornaam en achternaam zijn probleemkinderen. Zelfs in Ned...
Het staat er echt op de foto, moeilijk leesbaar, maar Private W.E. Ryan ligt ook hier vlakbij Port Moresby op het veld van eer. Vrijwel op ieder ereveld ligt hij. Altijd Private, iets meer zat er blij...
Ja dan ben je niet ‘independent’, kijk eens hoe onafhankelijk ze is. 34 jaar vrij van de Aussie nu en ik val weer met mijn neus in de boter door er toevallig bij te zijn. Wij kunnen er iets van met on...
En daar was alweer het einde van deze reis in zicht. Het gaat een tot ziens worden voor Papua New Guinea. Er is nog genoeg te zien hier. Het is een beetje een mysterieus land of eigenlijk eiland. Het ...
Als kind van de jaren 60 was HIJ, de grote leider, een van mijn helden. Er waren meer helden in die tijd. Natuurlijk Che Guevara , daar kun je je geen bult aan vallen, Mao (ik voel de bult nog steeds)...
Het stinkt naar slechte kwaliteit sigaretten. En het stinkt naar benzine, van al die slecht afgestelde en veel te oude bakken die hier rondrijden. Het zou ook stinken naar rum maar daar heb ik geen go...
Al drie dagen lang is het voornamelijk ellende die ik uitstort. Daar ga ik na vandaag mee stoppen maar het volgende moet er nog even uit. Cuba is arm. Ten hemel schreiend arm. Een armoede die pijn doe...
Je op de weg begeven op Cuba is een gigantische puzzel. Er staat, buiten wat aanduidingen op de Autopista, geen enkele wegwijzer in het hele land. Je bent aan je richtinggevoel overgeleverd. Ik denk d...
Toen hij een van mijn helden was leefde hij nog. Ik was diep geschokt door zijn executie door de Boliviaanse stromannen van de CIA . Helden horen dood te gaan maar executies schokken mij altijd. Van i...
Moron via de zuidelijke rondweg verlaten. Nog eenmaal de frapante gelijkenis kunnen aanschouwen met Moron, Mongolië. Daarna gestopt in Bolivia . De kermis werd afgebroken. Eigenlijk moet je jaloers zi...
Daar heb ik even op gelegen. Dat wil zeggen het bed waar hij eens sliep in Hotel La Rusa . De Russische Magdalena Rovieskuya vluchtte in 1917 voor de bolsjewieken uit Rusland maar sloot zich in 1957 b...
Vanochtend de natuur gedaan. Ben in het mooiste deel van Cuba. De Cubanen noemen dit deel de natuur. De hoeveelheid groen klopte met wat je van natuur mag verwachten. Het was mooi maar niet heel erg m...
Uggubseni
Uggubseni. Daar ben ik. Het is een eiland van de Kuna Yala eilandengroep aan de Caribische kant van Panama. Daar wonen Kuna indianen en alleen maar Kuna indianen. Dat hebben ze hier goed geregeld. De ...
/20092012/panama-march-2012/uggubseni
Uggubseni. Daar ben ik. Het is een eiland van de Kuna Yala eilandengroep aan de Caribische kant van Panama. Daar wonen Kuna indianen en alleen maar Kuna indianen. Dat hebben ze hier goed geregeld. De ...
Grave Party
Vandaag heb ik op het vaste land een heuvel beklommen. Daar was het kerkhof. Dat was erg gezellig. Dichter bij een feestje ben ik in Panama nog niet geweest en het is hier alle dagen feest. Veel Kuna,...
/20092012/panama-march-2012/grave-party
Vandaag heb ik op het vaste land een heuvel beklommen. Daar was het kerkhof. Dat was erg gezellig. Dichter bij een feestje ben ik in Panama nog niet geweest en het is hier alle dagen feest. Veel Kuna,...
Yandup
Dit is pas de derde dag in de Kuna Yala en ik ben al gelukkig. Het tempo van het leven hier, de berusting in het onvermijdelijke. Geen irritaties of ongeduld toen het vliegtuig vanochtend veel te laat...
/20092012/panama-march-2012/yandup
Dit is pas de derde dag in de Kuna Yala en ik ben al gelukkig. Het tempo van het leven hier, de berusting in het onvermijdelijke. Geen irritaties of ongeduld toen het vliegtuig vanochtend veel te laat...
Paradise
Tja, wat doe je zoal in het paradijs. Dat valt nog niet mee om daar tijd in door te brengen. Ik snap het van die appel volkomen. Had besloten om met geen enkele excursie, hoe aantrekkelijk ook opgesch...
/20092012/panama-march-2012/paradise
Tja, wat doe je zoal in het paradijs. Dat valt nog niet mee om daar tijd in door te brengen. Ik snap het van die appel volkomen. Had besloten om met geen enkele excursie, hoe aantrekkelijk ook opgesch...
Portobelo
Op 2 november 1502 is Columbus hier in deze baai binnengevaren en noemde deze plek 'Portobelo', 'Mooie Haven'. Het plaatsje heeft een roemruchte geschiedenis en het zal de uitroeiing van de indiaanse ...
/20092012/panama-march-2012/portobelo
Op 2 november 1502 is Columbus hier in deze baai binnengevaren en noemde deze plek 'Portobelo', 'Mooie Haven'. Het plaatsje heeft een roemruchte geschiedenis en het zal de uitroeiing van de indiaanse ...
Bocas del Tore is Bob Marley gereïncarneerd. Het klinkt hier Marley, het ruikt Marley en het wiegt hier Marley. Heb ook niets meer uitgevoerd sinds ik hier neergestreken ben. Ja, mij het schompes rond...
Alleen maar ontbijten tot twee uur in de middag, lunch als je geluk hebt zo rond vier uur, belangrijkste vervoermiddel is het surfboard. Zo een plek is dit hier, zzzzzzzzz
Vandaag geen moeilijk verhaal over wilde indianen of uitputtingen in de Darien maar zomaar wat trivia wat er zoal passeert op een wat regenachtige dag in Bocas, zoals gezegd het Ibiza of Maiorca of Te...
Te pito o te Henua , november 2007 Mijn eerste lange afstandswandeling erop zitten. Paris Charles de Gaulle . Wat een vluchthaven. Lopen, lopen, lopen en een bewegwijzering waar de Franse slag vaak ge...
Gisteren later op de dag nog een zelf veroorzaakt avontuur beleefd. Ik had m’n huurauto nog ter beschikking en besloot de hoogste vulkaan op te rijden. Volgens mijn kaart kon dat. Het kon, want ik ben...
Als inleiding op mijn volgende bestemming wat informatie over Robinson Crusoe-eilanden . Op deze zonnige zondag in Santiago was er niet veel te doen. Dus las ik mij in. Juan Fernández Islands is een s...
Ja, wat zal ik ervan zeggen. Ik ben op Isla Robinson Crusoe ofwel Isla Mas a Tierra ofwel Isla Juan Fernandez. Je moet er maar naartoe willen. Buiten zes kakelende Amerikaanse tienermeisjes van de Int...
Gisteren nog even na de kreeft het dorpje in gelopen. Eerst bezocht ik Pub & Discoteque Brujula . Ik dronk een cola bij het raam met mooi uitzicht op de schuimkoppige oceaan. Ik was de enige gast. Daa...
Toen ik vanochtend de gordijnen openschoof zaten ze al te wachten. Keurig naast elkaar bovenop het bankje aan de overkant van de stoep. Hoe ze mij gevonden hebben is een raadsel. De plek waar ze wonen...
Iedereen op het eiland is gespannen. Hij was er gisteren al even, het schip van de marine (de boys van de berg waren daarmee aangekomen), maar moest weer weg vanwege noodgeval op ander eiland. Maar nu...
Mijn laatste lange en drukke dag op dit eiland. Een mens kan nog veel leren. Ook als hij daar pas laat mee begint. Bijvoorbeeld dat geiten kunnen involueren, in tegenstelling tot evolueren. Dit leerde...
Op dit eiland moet je overal de tijd voor nemen. Negen uur wordt net zo makkelijk tien uur en dan is het ook zo weer elf uur. Als je je horloge nog op Nederlandse tijd hebt staan valt het reuze mee. I...
Een nieuwe dag, een nieuw eiland. Chiloé. Zo’n 1100 kilometer ten zuiden van Santiago. Een eiland, en ik citeer even vrij de toeristen gidsen, een eiland waar de tijd tweehonderd jaar heeft stilgestaa...
Het wordt een serieus verhaal vandaag. Op Chiloé kwam honderd jaar geleden nog geen zalm voor. En pas vanaf 1985 is er een beetje werk gemaakt van de kweek. Met succes voor de vissers, of beter, de kw...
De Pan-Amerikaanse weg is een weg, of beter een netwerk van wegen, die de uiteinden van de continenten Noord-Amerika en Zuid-Amerika met elkaar verbindt. De weg loopt van Fairbanks in Alaska tot Vuurl...
Alweer mijn laatste dag op dit eiland. Dit was het liefelijke eiland in het rijtje. Daar heb ik niet zoveel mee. Mooie bloeiende brem. En die kerkjes, om in te trouwen zo mooi. Toch mist het eiland he...
Vliegend over Groenland zie ik nog altijd alleen maar wit. IJs zover mijn horizon zich nu uitstrekt. Het zal de tijd van het jaar wel wezen, te koud voor Al Gore’s voorspellingen. Naast mij zit een me...
Iedereen heeft wel zo’n plaatje op z’n netvlies waar hij vroeger als kind erg van onder de indruk was. Bij mijn opa op zolder vond ik eens een vergeelde prentbriefkaart van het Royal Hawaiian Hotel. H...
Maar wacht even, ik vergeet de grootste attractie van dit eiland. De Munro Trail. Deze wordt in ieder foldertje beschreven als een onvergetelijke tocht. Termen als ‘adembenemend’, ‘één keer in je leve...
Op maandagmorgen stapte ik al vroeg in het vliegtuig naar het paradijs. Tijdens de vlucht passeerde ik, nog voordat ik m’n ontbijt op had, de denkbeeldige lijn waar vandaag morgen wordt en gisteren vo...
Ze zag eruit hoe ze eruit hoorde te zien. Kathrina van de Village. Het guesthouse waar ik de komende tijd zou verblijven. Rond de vijftig, voor altijd vrolijk en de hippiegewaden had ze naar eigen zeg...
Op Pohnpei in het Cliff Rainbow Hotel. Die regenboog is niet te zien. Te zwaar bewolkt. Ben hier op het terras midden in een Sakau-ceremonie terechtgekomen. Ik had er al veel over gehoord en gelezen. ...
Ik ga. Naar Chuuk. Staat bekend als onvriendelijk, verwaarloosd, wild, gevaarlijk, smerig, overbevolkt en vol dronkenlappen. Denk dat ik mij daar thuis ga voelen. Niemand wil ernaartoe. Op het airport...
In het vliegtuig gisteren heb ik mij een beetje ingelezen in Guam. Ik lees dat de bekering van de ‘wilden’ hier vrij soepel verlopen is. In 1668 zijn de Jezuïeten hier geland en meteen van start gegaa...
Gisterenmiddag nog enige kilometers gesnorkeld. Het was niet het mooiste koraal dat ik ooit gezien heb. Veel van hetzelfde en niet zoveel van die aquariumvissen. Maar je bent van de straat en dat schi...
Roeispaan, februari 2008 Waar op de wereld word je nog, meteen na de douane, begroet als hier op dit eiland. Ik kreeg een bloemenkrans op mijn hoofd gezet door een heel mooi meisje in een geweldig fel...
Er waren op Yap nog meer toeristen. Ulf und Hannalore bijvoorbeeld. Aus Lübeck. Ook een beetje uit Travemünde . Op duikvakantie. Tenminste Ulf. Die duikt al het grootste deel van z’n leven. Hannelore ...
Met een plan ging ik voor veertien dagen naar New York. Alleen. Het plan was om alle straten van Manhattan te doorlopen, van links naar rechts en van boven naar beneden. Helaas moest ik er een aantal ...
woensdag 16 maart 1983, Anglican Church Hostel, Kuching, Sarawak, Malaysia Veel te vroeg op Singapore Airport voor de MAS vlucht naar Kuching, foutje van de luchtvaartmaatschappij. Hierop volgde het s...
Indonesia, may-june 1992
vrijdag 8 mei 1992 Perth- Denpasar, Grauda GA879 vlucht 12:00, Kuta Bali Bali weerzien, terug in Azië, de geuren, de kleuren, de mensen, de geluiden, allemaal bekend en gemist. Hotel Poppies, veel ver...
/19702005/world-trip-19911992/indonesia-mayjune-1992
vrijdag 8 mei 1992 Perth- Denpasar, Grauda GA879 vlucht 12:00, Kuta Bali Bali weerzien, terug in Azië, de geuren, de kleuren, de mensen, de geluiden, allemaal bekend en gemist. Hotel Poppies, veel ver...
Kuta Bali
vrijdag 8 mei 1992 Perth- Denpasar, Grauda GA879 vlucht 12:00, Kuta Bali Bali weerzien, terug in Azië, de geuren, de kleuren, de mensen, de geluiden, allemaal bekend en gemist. Hotel Poppies, veel ver...
/19702005/indonesia-may-1992/kuta-bali
vrijdag 8 mei 1992 Perth- Denpasar, Grauda GA879 vlucht 12:00, Kuta Bali Bali weerzien, terug in Azië, de geuren, de kleuren, de mensen, de geluiden, allemaal bekend en gemist. Hotel Poppies, veel ver...
Recht van de luchthaven belandde ik in het warme water van de topattractie van IJsland. Wat dromerig daarvan zag ik daarna heet water en stoom uit de grond spuiten, de aarde borrelen en veel water van...
Snorri Snurggson was uitvinder en groeigrondbezitter. Hij heette eigenlijk Snorri Hoskuldsvatnshnjukursnurggson. Maar ofschoon efficiency in het jaar 980 nog niet was uitgevonden noemde iedereen hem b...