Revolutionaire armoede
Al drie dagen lang is het voornamelijk ellende die ik uitstort. Daar ga ik na vandaag mee stoppen maar het volgende moet er nog even uit. Cuba is arm. Ten hemel schreiend arm. Een armoede die pijn doet aan je ogen. Geen Afrika met hun lemen hutten of eindeloze krottenwijken. Nee krottenwijken vind je hier niet. Echter die zijn subtiel verpakt in totaal vervallen juweeltjes van herenhuizen en paleisjes. Met marmeren trappenhuizen en een ruime zuilengalerij aan de voordeur. Achter die voordeur begint de ellende. Totaal verstoken van alle comfort die de ’vooruitgang’ met zich mee heeft gebracht leven de Cubanen hun leven in onvrijheid. Maar ze hebben in ieder geval een dak boven hun hoofd kun je zeggen. Zelfs dat is in een groot aantal gevallen maar betrekkelijk. Je hebt dan door de ramen een mooi uitzicht op de blauwe of bewolkte lucht. En als ze weer helemaal buiten staan nemen ze de tweedehands bus naar Hardinxveld-Giessendam of Hardegarijp en zien ze winkels met mistroostige waar of helemaal geen waar. Enorme etalages waar heel zielig één overhemd en wat ondergoed in ligt. Soms een wasmachine bouwjaar 1958 of twee fietsbanden en kinderspeelgoed wat bij ons zelfs niet op Marktplaats terecht zou komen. De enige winkels die wel redelijk bevoorraad worden zijn de cd winkels. Daar zie je redelijke hoeveelheden van de eigen muziek liggen.
Ja, als ze die muziek niet zouden hebben. Daar halen ze hun levenslust uit. Overal muziek, overal bandjes, de hele dag door. Ik weet niet echt het verschil tussen de Rumba, de Salsa en de Timba, maar je gaat er van bewegen dat is overal duidelijk. En dan heb je ook nog Nueva Trova, Cuban Jazz, Cuban Rock, Cuban HipHop, Reaggaeton en Cubaton. En niet te vergeten de Son, de combinatie van Afrikaanse en Europese muziek waarvan een Cubaanse mengvorm is ontstaan die door alle muziekvormen hier heenloopt. Heb ik me laten vertellen. Toen ik nietsvermoedend een platenzaak binnenliep en wilde vragen of ze iets leuks voor in de auto hadden, de Beatles bijvoorbeeld, kreeg ik een les van een half uur in Cubaanse muziekvormen. Ik kwam weer buiten met iets van de groep Irakere, de Godfathers van de Cubaanse jazz. Dat wordt swingen de komende dagen achter het stuur door het landelijke Cuba.
