A Bridge to Far
Shimanami Kaido Cycling Path, een van de avontuurlijkste en mooiste fietsroutes ter wereld! Dat schreeuwen de recensies. Met dat avontuurlijke viel het wel mee. Ze hebben duizenden bordjes geplaatst, een blauwe lijn op de weg geschilderd die je moet volgen en soms staat er iemand om je de bekende weg te wijzen. Overal krijg je mee hoeveel kilometer je nog moet en je kunt ook gewoon achter de vele anderen aanfietsen. Maar wel vroeg je bed uit om een huurfiets te bemachtigen. Om zes uur in de rij staan! En dan zijn er ook nog enkel wat zware ouderwetse damesfietsen met een mandje over. Wel met ‘electric assist’ wat reuze handig is omhoog, alleen mijn batterij liep zienderogen leeg zodat het toch vooral hard trappen was. Meestal is het vlak overigens. Het is wel een prachtige route om te fietsen, je stopt vaak om weer een brug te fotograferen (de foto’s niet bekijken als je niet van bruggen houdt) het uitzicht is weids en vooral overweldigend met die mooie wolkenpartijen. Het is overal zo ontzettend stil dat het lijkt alsof je naar enorme foto’s staat te kijken. Maar qua inspanning is het een tocht van niks en de speciale veertocht met de bikeboat terug naar Onomichi is eigenlijk het spannends. Daarna was het tijd voor friet met sushi en de Shinkansen naar Hiroshima. Uiteraard komt deze op de seconde op tijd het station binnen rijden en rijdt eveneens op de seconde op tijd weer weg. Instappen met je koffer was het grootste avontuur vandaag. In Hiroshima nog wat Bosschenaren ontmoet waarbij bleek dat het niet meevalt om iets te drinken als je een tweejarige bij je hebt. Je komt er gewoon niet in. Terwijl hij alleen maar wat rond wilde rennen. Beetje flauw die Japanners.
