Ceramics, Cliffs and Clogs

 

Ceramics, Cliffs and Clogs

Vanochtend eerst op jacht naar keramiek. In deze streek heeft vrijwel iedere plaats een lange traditie en bijbehorende toeristen die dat wel eens willen zien. Het eerste stadje was niet zo fraai maar had mooie keramiek, het tweede plaatsje was erg authentiek en schilderachtig met weer vooral lelijke schaaltjes en kopjes. Het is ook altijd wat met dat reizen. Het valt niet mee. Maar toen was daar Hirado. Wonderschoon stadje met kerken en tempels, oude straatjes en een indrukwekkend museum waar de dames van de theeceremonie af en aan liepen. Maar als kers op de taart wapperde daar op een paar plekken fier onze bloedeigen driekleur. Ver weg meende ik zelfs het Wilhelmus te horen. Maxima en Alexander werden node gemist. In lang vervlogen tijden had de VOC hier een handelspost. Nog voor de tijd van Decima in Nagasaki. De scheepslieden maakten zelfs babies bij de Japanners en daar waren ze hier destijds weer trots op. Gewoon netjes met huwelijk en al. Al werd een van de dochters geboren uit dat huwelijk daarna met pek en veren besmeurd en naar Batavia gedeporteerd. Handelen romantiek heeft ook zijn schaduwzijde. Alles uit die tijd was bijna vergaan maar nu willen ze hun Nederlandse historie weten hier. Ze hebben een groot pakhuis herbouwd, een Nederlandse muur en brug opnieuw ontdekt en je kunt hier echte klompen kopen, Haagse Hopjes, tulpenbollen en nog veel meer. Als extra toetje is het natuurschoon hier ook overweldigend mooi en je valt van het ene vergezicht in het andere. De Japanners hebben als extra service ook nog een bloedmooie blauwe brug gebouwd zodat je extra lang kunt genieten van eiland naar weer een eiland. Het resort hotel aan het einde van een mooie dag bleek van buiten het allure van een vijfsterren etablissement te hebben maar binnen kwam het toch dichter bij een van der Valk. Compleet met run op het enorme buffet. Het uitzicht is echter om van te smullen.