Japan and Dito Travel

It was 1974 and I went to Japan with Dito Travel. From January 1, every day on the front page of the big newspapers advertisements began to appear with “an offer you can't refuse”. 999 guilders to any place in the world. Flying was still an elitist business and this was a bargain for the time. I knew immediately: Tokyo. I booked and paid. A rib from my body but Japan was the ultimate wet dream. 25 April was the first possible departure date, sounded strange, but worked out well. Booked five weeks. At work, they didn't know yet, those five weeks, but that was a concern for later. It was a week before April 25 and the promised tickets had not arrived yet. I call, ok tomorrow. No tickets tomorrow, neither the day after tomorrow, the excuses became stranger, the pressure became enormous. I went to Amsterdam, on the Damrak, 1-high. A real office where it was extremely busy with people who all wanted to see the world for only 999. I demanded a conversation with the boss. Got it too and Mr. Dito was friendly but had no tickets. It was so busy but tomorrow they would be there and delivered by taxi in Naarden-Vesting where I lived. Of course no taxi. I went there flexing my muscles the next day, it was Friday and Saturday we would leave, back to Amsterdam. Another afternoon off to the balls. I was very angry, and tall, and threatening I stood in front of his desk, had not even asked to enter his office. The man turned white and told me that he would go and get the tickets immediately. If I just wanted to wait. It took more than an hour but then he was back with two tickets. He was pale. I looked at the tickets and couldn't believe it. The price was 7900 guilders each and the flight was via Paris and Seoul to Tokyo. On the way there and back, a stay in Seoul, South Korea, was included. He added a luxury hotel. I didn't trust it for a penny but what could I do. With KLM to Paris and then on with Korean Airlines. I went home through the KLM office and there the nice lady from KLM said she thought it was a great ticket.

What I did not know at the time was that I had been dealing with a huge scammer who had sold thousands of tickets for 999 guilders but was never intended to deliver even one. But we were the first to fly and it was still extremely busy and he wanted to go on for a few more days. And just now such a big, long-haired man with flaming eyes was something he didn't want to see. I threatened him to go to the police. So he had only spent an ability to get rid of it. The next person who would fly was only on 1 May. Then he would have been in Thailand already. He had send his money there. The next day when we were flying somewhere above the North Pole, his luck didn’t hold out anymore.. That was the second time in his life. The last time he had earned nothing when it came out, with International Travel. DITO meant This Is International Travel Again! The Korean Airlines office had tipped off the police. But I only heard that when I returned, we were in the newspapers.

And this was just the start of a beautiful, strange first Asia trip. In Paris it turned out to be the first Korean Airlines flight from Europe. Lots of security with tanks and snipers on a separate part of the airport. Lots of duties and ceremonies for this baptism of fire. High dignitaries that I didn't know. We, my wife Petra and I, were certainly not appropriate here. Black ties and woman’s suits, many bows and small talk. Those two backpackers with long hair and very bad casual clothes had a lot of attention. That got even worse on arrival in Seoul. There were dozens of photographers lined up and when we came through the gate we were sprayed in a flashlight bath. That had to be famous pop artists, it was suspected that they came with this flight.

Seoul was a very strange experience. We walked around for two days. It seemed like a very poor city with small shops, high-rise buildings but not gloomy at all. There were a huge number of shops with artificial limbs in all shapes and sizes. All apparently the result of the Korean war. The people seemed a bit shy and the hotel was indeed very luxurious but also without atmosphere. All transport between airport and city was neatly arranged by Korean Airlines. The food was also arranged. We still did not know what happened to us. We didn't even have to change money in Seoul, everything was paid.

And now, more than 45 years later, on the way back to the land of the rising sun. I have been there many times in the meantime but now I am finally going to make the pilgrimage that I have been looking forward to for years. The Kumano Kodo in the Kii Mountains south of Osaka. But here some old slides from 1974, discolored and damaged. Japan was a bit obsessed with sex at the time. Everywhere posters of films and all kinds of bars where you could clearly see what was available. Everything could be shown except pubic hair. Then came the black bar over it. Besides, at the time, I mainly made black and white work.

Japan and Dito Travel

Het was 1974 en ik ging naar Japan met Dito Travel. Vanaf 1 januari begonnen er iedere dag op de voorpagina van o.a. de Volkskrant advertenties te verschijnen met “an offer you can’t refuse’. 999 gulden naar welke plek op de wereld dan ook. Vliegen was nog een elitaire business en dit was een koopje voor die tijd. Ik wist het meteen: Tokyo. Ik boekte en betaalde. Een rib uit mijn lijf maar Japan was de ultieme natte droom. 25 april was de eerst mogelijke vertrekdatum, klonk vreemd, maar kwam best goed uit. Vijf weken geboekt. Op mijn werk wisten ze het nog niet, die vijf weken, maar dat was een zorg voor later. Het was een week voor 25 april en de beloofde tickets waren nog niet gearriveerd. Ik bellen, ok morgen. Morgen geen tickets, overmorgen ook niet, de smoesjes werden vreemder, de druk werd enorm. Ik naar Amsterdam, op het Damrak, 1-hoog. Een heus kantoor waar het enorm druk was met mensen die allemaal voor 999 de wereld wilden zien. Ik eiste belet. Kreeg het ook en mijnheer Dito was vriendelijk maar had geen tickets. Het was zo druk maar morgen zouden ze er zijn en per taxi geleverd worden in Naarden Vesting waar ik woonde. Natuurlijk geen taxi. Op hoge poten ging ik de volgende dag, het was vrijdag en zaterdag zouden we vertrekken, weer naar Amsterdam. Weer een vrije middag naar de kloten. Ik was erg boos, en groot, en dreigend stond ik voor zijn bureau, had niet eens om belet gevraagd. De man werd wit en vertelde mij dat hij nu direct de tickets zou gaan halen. Of ik maar wilde wachten. Het duurde meer dan een uur maar toen was hij terug met twee tickets. Lijkbleek was hij. Ik bekeek de tickets en kon het niet geloven. De prijs was 7900 gulden per stuk en de vlucht was via Parijs en Seoul naar Tokyo. Op de heen en terugweg was een verblijf in Seoul, Zuid Korea, inbegrepen. Luxe hotel zei hij er nog bij. Ik vertrouwde het voor geen cent maar wat moest ik. Met KLM naar Parijs en daarna Korean Airlines. Ik ging via het KLM kantoor naar huis en daar zei de aardige dame van de KLM dat het volgens haar een prima ticket was.

Wat ik toen nog niet wist was dat ik met een enorme oplichter te maken had gehad die duizenden tickets had verkocht voor 999 gulden maar nooit van plan geweest was er ook maar één te leveren. Maar wij waren de eerste die zouden vliegen en het liep nog steeds storm en hij wilde nog een paar dagen door gaan en dan was zo’n grote, langharige, man met vlammende ogen iets wat hij niet wilde zien. Ik had gedreigd met naar de politie te gaan. Dus had hij er maar een vermogen aan gespendeerd om daarvan af te zijn. De volgende persoon die zou vliegen was pas op 1 mei. Dan zou hij al lang en breed in Thailand zitten. Daar had hij zijn geld naartoe gesluisd. De volgende dag toen wij ergens boven de Noordpool vlogen liep hij tegen de lamp. Dat was de tweede keer in zijn leven. De vorige keer had hij er niets aan verdiend toen het uitkwam, met International Travel. DITO betekende Dit Is International Travel Opnieuw! Het kantoor van Korean Airlines had de politie getipt. Maar dat hoorde ik allemaal pas bij terugkomst, we stonden in de krant.

En dit was nog maar het begin van een mooie, vreemde eerste Azië reis. In Parijs bleek het de eerste vlucht van Korean Airlines vanaf Europa te zijn. Veel bewaking met tanks en sluipschutters op een apart deel van de luchthaven. Veel plichtplegingen en ceremonies voor deze vuurdoop. Hoge omes die ik niet kende. Wij, mijn vrouw Petra en ik, waren erg vreemde eenden in de bijt. Zwarte pakken en mantelpakjes, veel buigingen en small talk. Die twee rugzaktoeristen met lang haar en heel erge casual kleding hadden veel bekijks. Dat werd nog erger bij aankomst in Seoul. Er stonden tientallen fotografen opgesteld en toen wij door de gate deur kwamen baden we in een bad van flitslicht. Dat moesten wel beroemde popartiesten zijn, was het vermoeden, dat die met deze vlucht mee kwamen.

Seoul was een heel vreemde ervaring. Twee dagen liepen we er rond. Het leek een erg arme stad met kleine winkels, wel hoogbouw maar somber. Er waren enorm veel winkeltjes met kunstledematen in alle vormen en maten. Allemaal nog het gevolg blijkbaar van de Koreaanse oorlog. De mensen leken een beetje schuw en het hotel was weliswaar erg luxe maar ook sfeerloos. Alle transport tussen airport en stad werd keurig door Korean Airlines verzorgd. Ook het eten was geregeld. We wisten nog steeds niet wat ons overkwam. We hoefden niet eens geld te wisselen in Seoul, alles werd betaald.

En nu, ruim 45 jaar later, weer op weg naar het land van de rijzende zon. Ben er nog vaak geweest intussen maar nu ga ik er eindelijk de pelgrimstocht maken waar ik al jaren naar uitkeek. De Kumano Kodo in de Kii-bergen ten zuiden van Osaka. Maar hier nog wat oude dia’s uit 1974, verkleurd en beschadigd. Japan was destijds een beetje bezeten van seks. Overal posters van films en allerlei tenten waar je duidelijk kon zien wat er te halen was. Alles mocht getoond worden behalve schaamhaar. Dan kwamen de zwarte balkjes tevoorschijn. Ik maakte overigens destijds vooral zwart/wit werk.