Rasta and Reggae on Koh Lanta
Weer zo’n bijzondere co-existentie tussen backpackers en package tour toeristen: Koh Lanta. Over toeristisch aan de ene kant maar wel nog steeds verborgen kleine strandjes zonder schreeuwende uitbaters van hedonisme van de grote stranden. Lang geleden was ik hier ook al eens maar ‘vergat’ toen een bezoek te brengen aan Ban Koh Lanta, het oude hoofdstadje van het eiland. Prachtig in ere gehouden maar wel met vele winkeltjes en restaurants. Er moet wel geld verdiend worden. Nog erg mijn best gedaan om een kamer in een oud Chinees pakhuis, wat omgebouwd is tot hotel, te veroveren maar dat lukte uiteindelijk niet. Jammer. Ook bleek hier weer dat Rasta en Reggae niet weg te branden zijn. Zeker nu met de vrij verkrijgbare middelen overal voorhanden. Ik dronk er maar een biertje op. Wat is er in mijn leven mis gegaan dat stoned worden er niet echt in zat? Zo’n, nette jongen was ik in de jaren zestig nu ook weer niet.
