Rainy days and virgins

Rainy days and virgins

Een nieuwe dag, een nieuw eiland. Chiloé. Zo’n 1100 kilometer ten zuiden van Santiago. Een eiland, en ik citeer even vrij de toeristen gidsen, een eiland waar de tijd tweehonderd jaar heeft stilgestaan en met een rijke, spirituele, mythologische cultuur van hekserij, spookschepen en boskabouters. Ik heb ook begrepen als er hier geen dichte mist hangt of als het niet regent het weertype het best te beschrijven is als motregen of als de eerste druppels van een bui. Ik heb geen regenjas bij me maar wel een kleine vrachtwagen gehuurd. Tenminste ik kreeg zo’n pick-up ding mee vanmorgen bij het verhuurstation. Ziet er altijd lekker stoer en nonchalant uit en dat past bij mij denk ik dan maar. De toeristen gids zij namelijk ook do as the locals do and ride the bus to get around. Er is voor mij maar Één ding erger dan in de bus zitten en dat is met regen in de bus zitten. Ik ben nu nog niet helemaal op het eiland maar die truck bevalt mij wel. Vanuit mijn eigen cabine kan ik zo uit het raampje een foto maken door het simpel open te draaien. Het stortregent. En ik zit pas op het veerpont.


Het landschap vandaag is het beste te omschrijven als Zuid Limburg aan zee met veel brem. Dan is het duidelijk hoop ik. Ik ben meteen maar naar de bron van alle hekserij hier gereden en in dat plaatsje ook maar meteen geluncht. Raakte in gesprek met een Frans echtpaar welk met 5 dochters op reis is hier. Die gaan na dit gesprek waarschijnlijk scheiden maar interessanter was het gesprek wat ik had over die heksen met de eigenaar van het restaurant. De beste man sprak goed Duits en dat maakte het verhaal nog huiveringwekkender. De Fransen konden dat weer niet verstaan en dat was maar goed ook want ruzie in het Duits is natuurlijk helemaal een natuurramp. De man vertelde mij en hij verzekerde mij dat het allemaal echt heel zeker, helemaal echt zeker weten helemaal waar is, dus ik geloof hem, hij woont hier tenslotte, hij vertelde mij dat El Trauco, een klein, stinkend, lelijk mannetje hier rondwaard. Hij is helemaal gekleed in bamboe kleren en heeft altijd zijn stenen bijl bij zich waarmee hij iedere boom in drie hakken om heeft. Hij brengt zijn tijd meestal door met het omhakken van bomen maar hij is ook heel goed in het verleiden van maagden. Als er dan ook een meisje onvrijwillig zwanger is geworden heeft hij het altijd gedaan! Hij heeft het vermogen die meisjes heel erotische dromen te laten dromen en als ze dan wakker worden gaan ze geheid naar hem op zoek. En dan, als die meisjes eenmaal in de bossen zijn, verleid hij ze met zijn ogen. Ondanks dat hij zo lelijk is als de nacht is hij onweerstaanbaar en de maagden gaan meteen voor hem in de juiste houding liggen. Je moet hem dan zeker niet storen want dat brengt nog meer ongeluk. Zoals dat diegene die dat doet meteen tot een onherkenbaar monster wordt deformeert en in ieder geval binnen het jaar een vreselijke dood zal sterven. Ik geloof dat hij een beetje teleurgesteld was in mijn reactie dat ik niet meteen op de vlucht sloeg maar daarna vertelde hij nog een paar spookverhalen. Toch smaakte de lunch mij opperbest.


Op een eiland met zoveel afschrikwekkende verhalen moeten de kerken dus wel vol zitten. Nu, dat is ook het geval. Ik heb er een paar bezocht en allemaal afgeladen. Er wordt ook nogal dreigend gepreekt dus die verhalen blijven nog wel wat eeuwen rondzingen. Het viel me wel op dat hier, in tegenstelling tot bij ons eens het geval was, de maagden allemaal achterin de kerk zaten en gezellig zaten te keuvelen over al die leuke dingen die komen gingen. De mannen daarentegen zaten alle in de eerste banken. Misschien zijn er hier op die plek wel veel aflaten te verdienen tegen het onvrijwillig verleiden van jonge meisjes...