Alexishafen

Alexishafen

Duitsers en koloniën. Het blijft wennen. Op je reizen over de bol kom je Frans tegen, Spaans een heleboel, Portugees natuurlijk en heel veel Engels. Nederlands ook vanzelfsprekend maar ‘we’ hebben het niet zo heel vaak kunnen houden omdat het te pas en te onpas vertaald werd. Later als ‘we’ het weer kwijtraakten. werd het helemaal fout vertaald in het geval van New York of juist mooier in Isla de Pasque. Maar gelukkig ligt er ergens nog een verdwaald eiland dat Amsterdam heet. Daar valt niet te wonen naar het schijnt. De Nederlanders hebben heel Papua al in 1660 geclaimd en er daarna niet meer naar omgezien. In 1824 hebben de Nederlanders en de Engelsen het eiland precies in twee helften verdeeld en dachten toen dat het geregeld was. Maar toen kwamen de Duitsers. Op een of andere manier kan ik die Duitsers maar niet zien als kolonisators in den verre. Ja, dichtbij, daar hebben ze hun best gedaan. Lebensraum is toch een begrip geworden. En ‘annexeren’ kun je ook niet meer los zien van onze buren. Wat Den Bosch met Rosmalen deed deden die heren met Nederland. Wat was daar mis mee? Waren ‘we’ nu Opel kwijt geweest. En als ik moest kiezen tussen Merkel en Balkenende? Weltmeister werden we dan altijd. En we hadden Nassau terug! Hier is het een Duitse kolonie geweest. Ze spreken er nog met warmte over. Vandaag even in Alexishafen. Toevallig genoemd naar een Russische prinses, dezelfde waar dan weer een van die jong van onze Alex en Maxima naar genoemd is. Alexishafen was een katholieke missionarissen post. Waar de Zusters van Barmhartigheid die arme zwartjes aan de broek hielpen. Nu zijn zelfs de zusters zwart. Maar een huis heet hier nog altijd een Haus. De Duitsers begonnen pas met koloniseren toen eigenlijk alles al verdeeld was. Ze werden opgescheept met plekken waar de alom vertegenwoordigde Engelsen en Nederlanders even niet goed aan het opletten waren. Of waar ze niet zoveel in zagen zoals hier of het eiland Yap. Yap had helemaal niets van waarde dan alleen grote ronde stenen die de bevolking als geld gebruikten. Daar heette de hoofdstad overigens Kolonia. Hier was wel wat te halen en enorm veel te bekeren. Ze claimden de noordkust simpel omdat daar geen Britten aanwezig waren. Toen ze met genoeg waren heeft Victoria ze de boel maar gelaten. De eerste 15 jaar heeft de Neuguinea Kompagnie alleen maar muggenbeten opgelopen maar daarna ging het beter. Ze hebben die inlanders flink voor hun laten werken en tot hun smadelijke verlies in de Eerste Wereldoorlog er flink wat Marken uitgehaald. Vooral Baron Boluminski hield de zweep erover en liet ze kopra plantages bouwen. En je moet ze nageven dat ze de Sepik rivier in kaart gebracht hebben. Die ze de Kaiserin Augusta Rivier noemden. Dat deed  Dr. Toto Finsch. De hoofdstad werd naar hem genoemd: Finschhafen. De inlanders zelf vonden hier de Duisters ook niet te versmaden. Er zat toen al meer vlees aan dan aan die latten van Pomps. Alleen Boluminski hebben ze laten lopen. Zou het door z’n naam komen?