Bawaja and Wolo
Na een uiterst karig ontbijt bij de nonnen weer op weg over de Floresensische wegen. Rudie van de rijstvelden hield nog wel steeds in maar stopte niet meer bij ieder uitzichtpunt voor natuurlijk wel fotogenieke rijstvelden. Weer toonde Flores zich in al haar uitbundigheid., groen en groots. Weer aan de kust bezocht ik een strand met bijzondere keien, Het omrijden waard stond in het boekje. Daar in een speciaal gebouwd kantoor zaten elf mannen en één vrouw toegangsbewijzen voor een bezoek aan het strandje te verkopen. Voor zestig eurocent mocht je kijken. Ik kon het zo ook wel zien maar je wilt zo’n groep hardwerkende ambtenaren niet teleurstellen. De laatste bezoeker voor mij was van 11 februari.
Daarna was het een spaghettiweg naar Bawaja, het doel van vandaag. Wat een prachtige bochten allemaal. We waren er al met lunchtijd. Rudie vond het wel genoeg zo maar ik dwong hem toch maar om mij naar een Ngada dorp te rijden. Daarvoor ben ik hier, een cultuur, alhoewel in naam katholiek, die nog een uiterst interessante voorouder verering in stand houden. Met allemaal ‘heidense riten’, laat onze kardinaal Eijk het niet horen. We reden naar Wogo en ik werd uiterst aangenaam rondgeleid. Weet nu alles van de Ngada. Staat denk ik ook op Wikipedia voor jullie lezers. Ik werd ook nog voorgesteld aan de tweeling van de dame met het verhaal. Willem en Wilhelmina. De vraag of ze Maxima ook kende had ik niet moeten stellen. Het volgende halfuur zat ik met een plakboek op schoot. Maar ik heb er weer Facebook vrienden bij en daar doe je het toch allemaal voor. Morgen weer een vulkaan en nog meer dorpjes.
