Bombay Selfies
De marine was aan het schieten. Voor dag en dauw naar The Gateway of India getogen om te horen dat mijn tweede poging in tien jaar tijd om naar Elephanta te gaan mislukt was. Om twee uur zouden de kogels op zijn en kon de eerste boot vertrekken. Dan maar zwerven tot die tijd door een stad die ik al ken uit 1989 toen ik er ook al was. Het Taj Mahal hotel stond er nog, het station ook en de duiven waren ook niet uitgeroeid. Toen de eerste boten vertrokken was het druk. Half India wilde naar Elephanta en we werden als vee de boten op gedreven. Ik zat op de selfie boot denk ik. Ik liet ze maar begaan niet wetende dat dit maar het begin was.
Op het eiland waren de grotten best knap bewerkt met beelden die de tand des tijds maar matig hadden doorstaan. Ze hadden het eigenlijk beter Ape Caves dan Elephanta Caves kunnen noemen, wat een hoeveelheid van die krengen. Ik was vrij snel weer klaar om de eerste boot terug te nemen. Eigenlijk altijd lekker zo’n bootstochtje, rust met de wind in je haren en wat mijmeren. Toen ik weer op het grote plein bij de Gate of India van de boot stapte leken ze op mij te hebben staan wachten. Jezuskrishna wat een populariteit ineens. Ik denk dat ik zo’n uur bezig ben geweest om met vrijwel iedereen aanwezig op de foto te gaan. Toch liepen er nog best veel andere toeristen rond maar blijkbaar lijk ik op iemand uit een Bollywood movie. Maar gelukkig, veel later, in het hotel stond ik met Miss Teen Universe in de lift, kon ik ook eens zelf een foto maken.
