Paradise is a state of mind
Just keep believing in paradise when the day starts overcast. The first few days it was a party with sun by the sea and a sparkling glass of red wine in hand. At the end of the day, don't get me wrong. It remained with short, but beautiful, walks because day three would be another hard day. Walking right under the clouds is still possible, but if you walk in it you will get soaking wet. And you can only hear those beautiful waterfalls. The 'hidden' lake remained virtually hidden, the other side was invisible. The day was shortened considerably and then I started petting the house cat. Or help the hotel owner's, Stefano, 92-year-old mother down the stairs. She is a bit confused and walks around the house through my room all the time. My mother is back again. Yesterday the plan was to go to the island of Corvo for a day, but because of the weather i made a tour around the island with Stefano. After departure it broke open and it became a beautiful day. Paradise was back. Today the fog is back and you walk only familiar trails. At the end of the day flying to Horta, of course delay with that fog. That paradise is in your heart, the fog does not have to dissolve for that.
Paradise is a state of mind
Blijf maar eens in het paradijs geloven als de dag zwaar bewolkt begint. De eerste dagen was het feest met zon aan zee en een fonkelend glas rode wijn in de hand. Op het einde van de dag, begrijp mij niet verkeerd. Het bleef bij korte, maar mooie, wandelingen want dag drie zou weer een zware dag worden. Vlak onder de wolken lopen gaat nog wel maar als je erin loopt word je zeiknat. En die prachtige watervallen hoor je alleen maar. Het ‘verborgen’ meer bleef vrijwel verborgen, de overkant was niet te zien. De dag behoorlijk ingekort en toen maar de huiskat gaan aaien. Of de 92-jarige moeder van de hoteleigenaar, Stefano, de trap afhelpen. Ze is wat in de war en loopt via mijn kamer rondjes in het huis. Mijn moeder is weer even terug. Gisteren was het plan naar het eiland Corvo te gaan voor een dag maar vanwege het weer toen maar een rondrit over het eiland gemaakt met Stefano. Na vertrek brak het open en werd het een prachtige dag. Het paradijs was terug. Vandaag is de mist terug en loop je inmiddels bekende paden. Eind van de dag vliegen naar Horta, natuurlijk vertraging met die mist. Dat paradijs zit in je hart, daar hoeft de mist niet voor op te lossen.
