The Happy Islands
Eindelijk kwam ik dan aan op de gelukkige eilanden. Vanuatu, 83 in getal, allemaal anders zeggen ze. Het ondergaande zonlicht bij aankomst was magisch. Het leek wel gephotoshopped. Ik was op slag verliefd. Wat een plek om te mogen zijn. Hotel was okay maar daar was alles mee gezegd, morgen een ander zoeken. In de Banyan Bar hadden ze lekkere vis en aan de temperatuur is het even wennen. Niets inspireert zozeer dan vreemde culturen, iconische landschappen of exotische steden en dorpen. Hoe vreemder, hoe intenser je het beleeft, hoe kleurrijker hoe opwindender. Niets opwindender dan blootgesteld worden aan schoonheid. Of aan onvoorstelbaar blauwe luchten. Maar dat was alweer de ochtend. Even kijken of mijn huurauto va gisteren nog beschikbaar was maar. pas bij het zesde verhuurkantoor had ik beed. Een blauwe. Tripje rond Etafe, het hoofdeiland, niet het grootste. De ringweg is 122 km. De mensen op Vanuatu zijn de gelukkigste van deze wereld maar ze hadden het ook de lachende eilanden kunnen noemen. iedereen lacht. Daar word ik gelukkig van. Werkelijk iedereen groet je en ze maken graag een praatje. De zussen kookten halverwege. Vis. Het is een fijn eiland en als je je dorp Pang Pang noemt moet je wel onschuldig zijn
