Going to Church
I think I will become an Adventist. Saturday is going to church here. In turn in one village, the following week in the other. In the beginning there were only a few believers, but slowly the church filled up. As many men as women and a huge number of children. Everyone goes. I had already wondered that all the music I heard here was relipop, but now I understood. Believe until death follows. There was beautiful singing, not according to a schedule, but someone just called out a title and they started. And it's not done in an hour! The shift lasted three and a half hours before it was time for the lap lap. I took pictures of every villager otherwise they would be disappointed. Especially the mothers, proud of their children.
It is not only God and commandment but also local news and politics, climate and other threats. By the way, I also know where the Seventh Day comes from with the Adventists, that is the deluge day. Jesus, how can it rain here. For two days now. I hadn't even returned from the volcano yesterday when a tropical rain shower broke loose that is unparalleled. The road that runs under the restaurant has become a swirling river in no time. And this is going to take a few days. Getting wet takes on other dimensions. But during the church service it was mostly dry, God was merciful. It was especially fun, inside and outside the church, reading the bible and singing psalms. Suddenly all the men were gone and I thought they would be sitting at the Kava, but they were standing behind the church discussing excerpts from the scriptures. I never see anyone standing behind Sint Jan, Den Bosch. Yes, in the past to urinate, but that is no longer allowed.
Going to Church
Ik denk dat ik Adventist word. Zaterdag is hier ter kerke gaan. Beurtelings in het ene dorp, de week erop in het andere. In het begin waren er nog maar een paar gelovigen maar langzaam liep de kerk vol. Evenveel mannen als vrouwen en enorm veel kinderen. Iedereen gaat. Ik had mij al verwonderd dat alle muziek die ik hier hoorde relipop was maar nu begreep ik het. Geloven tot de dood erop volgt. Er werd prachtig gezongen, niet volgens een schema maar er riep gewoon iemand een titel en men begon. En het is niet in een uur klaar! Drie en een half uur duurde de dienst voordat het tijd was voor de laplap. Ik maakte foto’s van iedere dorpeling anders waren ze teleurgesteld. Vooral de moeders, trots op hun kinderen.
Het is niet alleen God en gebod maar ook plaatselijk nieuws en politiek, klimaat en andere bedreigingen. Ik weet trouwens ook waar die Seventh Day bij de Adventisten vandaan komt, dat is de stortvloed dag. Jezus, wat kan het hier regenen. Al twee dagen lang. Ik was gisteren nog niet terug van de vulkaan of er barstte een tropische regenbui los die zijn weerga niet kent. De weg die onderdoor het restaurant loopt is in no time een kolkende rivier geworden. En dit gaat een paar dagen duren. Nat worden krijgt andere dimensies. Maar tijdens de kerkdienst was het grotendeels droog, God was genadig. Het was vooral gezellig, binnen en buiten de kerk, Lekker lezen in de bijbel en psalmen zingen. Plotseling waren alle mannen weg en ik dacht dat die aan de Kava zouden zitten maar ze stonden achter de kerk heftig te discussiëren over stukken uit de geschriften. Ik zie nooit iemand achter de Sint Jan staan. Ja vroeger om te urineren maar dat mag niet meer.
