The People of Ye
Mooi volk hier in Ye. Vol verwachting voor de toekomst, er waait een frisse wind door dit land. Geen goed nieuws voor de toeristen want het is in een moordtempo aan het veranderen. Maar natuurlijk heel goed nieuws voor deze mensen die zo lang monddood, geïsoleerd en in armoede hebben geleefd. Ze hebben al wat voorschotten genomen op die toekomst maar zijn, vooral hier in Ye, nog steeds even open en vol aandacht naar die gekke westerlingen die hier rondbanjeren. Ze maken er nu nog een puinhoop van, flikkeren al het afval langs de weg en op het strand. Nog niet zo lang geleden was al het afval weer bruikbaar, ieder plastic zakje of bierblikje kreeg een tweede of derde leven. Maar nu stroomt de overvloed binnen als een tsunami van voorspoed. Er moet snel een minister van milieu komen. Of iemand met een bezem.
Wat wel oh zo jammer is dat ze die mooie Birmaanse stoffen af aan het zweren zijn. Zelfs de Longii, de rok voor zowel mannen als vrouwen, zie je nu verschijnen in lelijke Mickey Mouse prints of erger. Soms zie bij ons op de markt of bij de Wibra ook wel eens van die stoffen met prints waaraan alle smaak, kleurgevoel of originaliteit ontbreken. Nu die hebben ze hier massaal binnengeschoven. En hier denken ze dat dat westers, dus mooi, is. Jammer, jammer, jammer. En de gender van die stofprints hebben ze ook niet onder de knie, je ziet stoere jongens met lieflijke meisjes bloesjes en strikjes en speldjes in hun haar.
Het leven in hier in Myanmar, een van de armste landen van Azië, gaat veel en veel beter worden de komende jaren als ze tenminste Aung San Suu Kyi de kans geven haar invloed aan te wenden. Ik reis hier nu 35 jaar rond en zag een land wat meer dan dertig jaar volledig stil stond en pas nu wakker schijnt te worden. Natuurlijk vind ik het jammer dat de sfeer van het oude Birma aan het verdwijnen is maar voor de mensen hier gloort een toekomst met beter onderwijs, minder armoede en vooral meer vrijheid. Het is ze gegund!
