Day 1, Den Bosch-Strasbourg, France
1. Forgotten places and missed cities
Because of Corona I don't have the travel destinations to pick out for free. In the coming weeks I will be filling in some blank spots in my travel life. I don't have a definition plan, I just do what I like by the day The first city I always passed by: Strasbourg.
When I searched online for things to do in Strasbourg, the first 3 hits were Segway tours. Turning around was my first reaction. But a little further on, fortunately, it said “The historic center of the city, La Grande Île, is worth a visit in itself. Included on the UNESCO World Heritage List, you will be captivated by the architectural treasures!” And something with 332 steps in the Notre Dame cathedral and a drink in the Rue des Tonneliers. I love climbing stairs and drinking, so it turned out fine. For the French, Strasbourg is a symbol of European integration and for the rest of the EU, it is a symbol of waste. As it’s known, the entire sluggish bureaucrats and supporters move to this city for four days a month and Brussels stands empty for a while.
On my way to Strasbourg I drove through the Ardennes. Places like St. Vith, Vielsalm, Malmedy or Houffalise always bring a little sob. I then think of my father, who died so early, who taught me to travel here and especially taught me to dream. I was so young, 7 or 8 years old and every three weeks we drove to the Ardennes or just anywhere. I had seen so much before I left home alone. Sometimes I update my father about everything that has been added to our world since 1977. Strasbourg turned out to be a beautiful city where you can wander around for hours with a lot of ancient beauty. You could no longer notice that two world wars raged here. I really would have missed something if I had never been here. But to call this the capital of Europe?
Day 1, Den Bosch-Strasbourg, France
1. Forgotten places and missed cities
Door Corona heb ik de reisdoelen niet voor het uitzoeken. De komende weken ga ik enkele witte plekken in mijn reisleven invullen. De eerste altijd voorbij gereden stad: Straatsburg.
Toen ik on-line zocht naar dingen om te doen in Straatsburg waren de eerste 3 hits tochten met een Segway. Omdraaien was mijn eerste reactie. Maar even verder stond er gelukkig “Het historische centrum van de stad, La Grande Île, is op zich al de moeite waard om te bezoeken. Opgenomen op de UNESCO-werelderfgoedlijst zult u in de ban raken van de architectonische schatten!” En iets met 332 treden in de Notre Dame kathedraal en een drankje in de Rue des Tonneliers. Ik ben dol op traplopen en op drank, dus het kwam goed. Voor de Fransen is Straatsburg het symbool van de Europese integratie en voor de rest van de EU juist van de verspilling. Zoals bekend verhuisd het hele zwikte bureaucraten en aanhang voor vier dagen per maand naar deze stad en staat Brussel even leeg.
Op weg naar Strasbourg reed ik door de Ardennen. Plaatsen als St. Vith, Vielsalm, Malmedy of Houffalise brengen altijd een kleine snik teweeg. Ik denk dan aan mijn zo vroeg gestorven vader die mij hier het reizen geleerd heeft en vooral mij leerde dromen. Ik was zo jong, 7 of 8 jaar en om de drie weken reden we naar de Ardennen of zomaar ergens heen. Wat had ik al veel gezien voordat ik alleen weg ging. Soms praat ik mijn vader bij over alles wat er sinds 1977 allemaal op onze wereld bijgekomen is. Straatsburg bleek een mooie stad met waar je urenlang rond kunt dwalen met veel oude schoonheid. Dat hier twee wereldoorlogen gewoed hebben kon je niet meer merken. Ik zou echt iets gemist hebben als ik hier nooit geweest was. Maar om dit dan de hoofdstad van Europa te noemen?
