A Cathedral of Excess

A Cathedral of Excess

Hier in Cusco wordt voor mij weer duidelijk waarom Zuid Amerika, en zeker het Andes gebied, mij iedere keer weer achterlaat met dubbele gevoelens. Waarom ik door dit werelddeel minder gegrepen word dan door anderen. Ik loop hier rond in verbazing, bewondering en met afschuw tegelijk. De pracht en de praal van de kerken en in de musea, de onvoorstelbare rijkdom van de kerken en daar tegenover de devotie van de armere mensen hier, hun totale geloof in dit instituut. Het besef dat hier een andere cultuur leefde en dat die totaal uitgeroeid is in een heel korte tijd. Het is overal op de wereld voorgekomen, Zuid Amerika is niet de enige plek waar dit soort catastrofes plaatsgevonden heeft, maar hier voel ik het meer. Voel mij zelf er schuldig over omdat ik uit datzelfde Europa kom. Vandaag liep ik rond door de kathedraal van Cusco. Imposant, schitterend, onvoorstelbaar. Zoveel kunst, zoveel versiering, zoveel arbeid, wel of niet gedwongen, valt hier te bewonderen. Het is bijna niet te bevatten. Maar ook het besef dat al het goud wat er blinkt, al het zilver dat schittert gestolen is. Dat het enorme gebouw gebouwd is met de stenen van de Inka tempels, op de fundamenten van de Inka tempel, met het bloed van de Indianen die hier eens leefden. En dat het grootste deel van die buit niet hier gebleven is maar verscheept naar Europa. Dat het onderdeel is van onze welvaart.

 

En dan die melodramatische enorme schilderijen, van een grote schoonheid, dat wel, maar ze presenteren zo een beeld van de nederigheid van de arme mens, de grootheid van de overheerser, de onaantastbaarheid van de clerus dat je er droevig van wordt. De smart om het leiden van Christus spat van de doeken af, terwijl die arme Indiaan daar dankbaar voor dient te zijn, klein blijven en bidden voor een beter leven. Wat hij niet krijgt door toedoen van diezelfde clerus. Arm en monddood blijven is het devies. Sla ik door? Natuurlijk is er ook een andere kant, alles heeft een keerzijde maar dit beeld van Peru, Zuid Amerika blijft mij achtervolgen.

 

Blijft natuurlijk over dat Cusco prachtig is, dat er een enorme hoeveelheid kerken staan, de een nog voller met kunst dan de andere, mooie musea,  een leuke wijk als San Blas en het toerisme rondom is onvoorstelbaar. En dan komen de meeste toeristen niet speciaal voor Cusco maar voor die berg met die stenen iets verderop.