Travelers Heaven
Rishikesh! Hier gaat iedereen die de zonnegroet tot in de puntjes beheerst of yoga op zijn of haar voorhoofd heeft getatoeëerd, of nog beter geen matje in de nek maar onder hun arm, die gaat hier naar toe, het is een verplichte bedevaart. Ik ben ook op bedevaart, voor mij als oude hippie moet ik hier zijn voor de Ashram van de Mahareshi Yogi en zijn discipelen voor korte tijd: The Beatles. De Majareshi is niet meer en was overigens al lang verhuisd naar Vlodrop in Limburg. De plek hier is in verval maar het blijft een verplicht nummer. Rishikesh dankt er zijn faam aan, zonder Beatles geen yoga hier. Het is een travelers heaven, zo staat het tenminste te boek. Ik stel mij geen hemel voor maar zo zou hij er niet uit moeten zien. Je ziet hier genoeg oude ( en jonge) hippies die er ook zo uitzien als hippie en hun blik is vooral gericht op het niets of is dat het hervinden van hun ik?. En Rishikesh ligt aan de voet van de Himalaya, mijn favoriete bergen. Daar moet ik ook nog naar toe. De Ashram van de Fab Four bewaar ik tot morgen maar kwam ten lange leste nog wel in het Beatles Café terecht. Daar draaide ze, godbetere het, The Dire Straits, John Lennon draait zich in zijn graf om. En anders ik wel.
