Carterpillar Alert!
Caterpillar alert!!!
De rupsjes zijn weer terug. Mijn chauffeur begon te slingeren, te remmen, over het gras te rijden en dat allemaal met schrik in zijn ogen. Tot hij plotseling stopte. Er waren weer rupsen de weg aan het oversteken. Hij stapte uit en begon met een doek de beestjes van de weg te vegen. Dat hielp niet echt. Ik stopte er tientallen in een leeg waterflesje en leegde dat aan de kant van de weg. Praten als brugman tot hij eindelijk weer begon te rijden, zig zaggend natuurlijk en heel langzaam, stapvoets. Ik probeerde hem duidelijk te maken dat een langzame dood erger is dan er met een noodgang overheen rauzen maar hij verstond toch geen woord van wat ik zei. Tot we op een lange file stuiten. Ik loop naar voren en de weg wordt geblokkeerd door tientallen monniken en vrijwilligers die rupsen aan het rapen waren. Totale verkeerschaos. Beide richtingen stonden vast. Uiteindelijk kwam de politie, die veegde de weg schoon, niet van rupsjes maar van monniken. Na veel ach en wee, en zijn handen die zijn hart masseerden legde hij zich bij het onvermijdelijke neer en reden we weer. We hebben die middag slechts 124.689 rupsjes een snelle en uiterst platte dood laten sterven, wel reden we nog in zo'n stuk of tien andere rupsenhulpfuiken en ik werd misselijk van het zigzaggen. Mijn driver had het niet meer op het einde, die verlichting kan hij vergeten.
De dag was vroeg begonnen en we reden de hele dag hoog over de flanken van de Himalaya met vooral graslanden om ons heen. Een geweldig landschap in zijn simpelheid. Met zo nu en dan de witte hoogste toppen hier die allemaal ver boven de 5000 meter uittornen, Onderweg de Trugu Monastery bezocht waar ik ondanks de overdaad toch weer van onder de indruk was. Wat hebben ze hier gebouwd voor die Boeddha. Eigenlijk niets voor hem al die pracht en praal. Grappig was dat bij de gebedsdienst hier de monniken voor en groot deel met de motor kwamen. Sowieso wordt de leer hier ruim opgevat. Zoals maaltijden niet alleen in de ochtend maar gewoon drie of meer maal per dag. En van soberheid hebben ze hier ook niet gehoord. De SUV makers van deze wereld zijn erg blij met die monniken hier.
De bedoeling was om te eindigen in Serxü maar toen was het tijd voor de lunch dus om door te rijden naar Yushu was een simpel genomen besluit. Het enorme klooster van Serxü begon aardig op een Disney product te lijken. Vrij snel zetten we onze tocht voort. In Yeshu aangekomen lukte het niet snel om het gekozen guesthouse te vinden waardoor ik door de haast die mijn driver had eindigde in het enige vijfsterren hotel van deze stad. Mijn driver wilde nog een heel eind terug naar huis rijden. dat gunde ik hem.
