DenBosch-Dieppe

DenBosch-Dieppe

Om vijf uur in de ochtend sjouwde ik tassen en kratten naar beneden om ze in mijn auto te laden. Normaal reis ik met een rolkoffertje en een klein rugzakje maar nu kan het niet op. Zelfs een tentje mag mee al hoop ik dit martelwerktuig niet nodig te hebben. Op de passagiersstoel naast mij staat nu een krat met landkaarten, reisgidsen en een enkele roman voor de tocht langs de Atlantische kust van De Panne in België naar Gibraltar in Zuid Spanje. Beide liggen niet echt aan de Atlantische kust maar zowel in De Panne als in Gibraltar klots nog wel wat Atlantisch water tegen de kust. Met al mijn reiservaringen moet ik toch bekennen dat dit traject een beetje verwaarloosd is in mijn leven. Het is 28 juli 2020, de dag dat Corona uit Nederland vertrok. Ik reis met het virus mee naar het zuiden. De thermoskan vol koffie voor een dag en in het 12 volts koelkastje boterhammen met kaas en de inhoud van mij koelkast thuis. Google Maps staat ingesteld op Evergem, mijn eerste stop. Even mijn boek afgeven bij Marijke Pinoy en dan door naar de kust. In Evergem wonen wat pesterige makelaars want over het bordje ‘te koop’ is een sticker met ‘te laat’ geplakt. In De Panne maakt mijn hart een sprongetje , het blijkt de hometown van Plopsaland te zijn. Bewaar het bij nader inzien maar voor de terugweg. Zonder het te merken beland ik in Frankrijk. Naarden Vesting heet hier Grevelingen en beeldhouwers zijn hier grootverdieners. Het valt niet altijd mee om exact de kust te volgen, soms moet ik lopen. Onder Calais, waar meer hekken staan dan er vluchtelingen zijn, begint de Opaalkust. Op Cap Blanc Nez waait het niet misselijk en als die vluchtelingen windsurfen zouden leren was Engeland een makkie. Ze hebben echter allemaal een fiets. In het mondaine Le Touquet-Paris Plage is geen parkeerplek meer over en even later stuurt de gendarme mij van de kust weg de A16 op. Ik mis een stuk kust maar beland op tijd voor een hotel in Dieppe. Dieppe is de hoofdstad van de Sint Jacobsschelpen maar ik lepel een bonenschotel van Hak als avondmaaltijd. Een beetje misselijk werd ik van de gewoonte om hier een half stokbrood te beleggen met een laagje Nutella met daarbovenop een gezinsportie frieten met mayo. Het geheel wordt geserveerd op een krant. ’Slands eer’ zullen we maar denken.