St.Malo - Roscoff
Atlantic Coast Drive 5
Gisterenavond nog in Saint-Malo terechtgekomen. Een oud zeeroversnest. Tot grote rijkdom gekomen met het leeghalen van voorbijvarende schepen. We hebben geloof ik nooit excuses van Frankrijk hiervoor gehad. Al die kostbare ladingen van onze zuurverdiende kruiden uit het oosten leeggestolen. Bij Saint-Malo begint Bretagne, 2800 kilometer kust voor de boeg, dat gaat niet helemaal lukken. Zal zo nu en dan wat stukken moeten smokkelen. De luchten zijn dreigend en prachtig, de wind overal, Bretagne is vooral slecht weer begrijp ik. De parasol heet hier paraplu. Over dat weer zeuren ze ook altijd. Het zal wel een Keltisch dingetje zijn, daar stammen ze van af. Ze spreken ook nog een beetje Keltisch, klinkt als Iers maar dan anders. De inham is hier uitgevonden, strandje erbij, hortensia in werkelijk alle kleuren van de regenboog -zag er nooit, never zoveel- en je hebt de perfecte idylle. Maar de zee is ook koud en wild, de baaien en kliffen door het zout en de wind getekend. Ik eindigde na veel mooie rotsachtige kusten in Rostoff. De trots van dit stadje, had ik al gelezen, was de rode ui. Hier tot grote wasdom gebracht. Maar bij een ui denk ik vooral aan boeren, eenvoud en gestampte pot maar dit stadje is helemaal aangeharkt, schoon en vooral keurig. En ze hebben een mondkapjes syndroom. Had ik het al over de wind gehad?
