Kashan made me tired
Esfehan to Kashan stond op het programma. We passeerden Natanz de stad van de nucleaire industrie van Iran. Hier produceren ze dus die beruchte bommen. Wat ik zag waren veel, heel veel aangeplante bomen. Misschien als dekking voor de vele in het groen gestoken militairen hier?. Alle missiles van Israël staan dus hierop gericht!
Er staan hier in ieder geval luchtafweer posten opgesteld. Een hele serie. Om dit gebied draait het dus allemaal blijkbaar. Je mag hier absoluut niet fotograferen. Kon het toch niet laten.
We brachten een bezoek aan Abanech, een lang vergeten stadje. Zo vergeten dat ze ontdekten dat hier nog gewoon oud Persies gesproken werd. Een taal waarvan men dacht dat die uitgestorven was. Nu wonen er alleen nog oude van dagen, zo van mijn leeftijd en ouder. Ze willen absoluut niet gefotografeerd worden wordt werd mij van alle kanten op het hart gedrukt. Besluit bij het eerste de beste besje het toch maar te vragen, het mocht. Het mocht overal, iedereen zei ja. Het stadje zelf was wel fotogenieker dan haar bewoners. Maar ik heb weer eens mensen op de foto en geen opgegraven keien. Er komen hier veel Iraanse toeristen, kijken naar de bevolking en de rood lemen huizen. Ze zijn hier wel van de Islam maar doen voor de rest nog alles als waren het Zaratoestrians.
Toen uiteindelijk mijn laatste stad in dit land: Kashan. Weer een oude stad met veel oude gebouwen en lemen huizen. En een beroemde tuin. Een Perzische tuin. Ze kunnen mij maar matig bekoren die streng aangelegde beroemde tuinen hier. Maar iedereen gaat er kijken dus ik was er ook weer te vinden. Ik werk ze nu wel snel af. Ook de grote historische huizen waren mooi maar ik voelde geen echte aandacht meet. Het badhuis, de Hamman, hier was daarentegen wel weer echt top. Zo wil ik ook wel gewassen worden. En ook mijn laatste moskee viel op zijn plek. Ja, en dat was het dan, Iran. Veel gezien,
ben moe dat voel ik goed en er kan niet veel meer bij qua indruk, het was ook een vol, te vol, programma wat ik afgewerkt heb. Ik kan geen lemen huis meer zien zei de gek.
