Jezuschristusallemachtig
Ja wat een ladenlichters zijn het toch, die lieden van de Heilige Kerk van God en de Paus. Vanochtend al heel vroeg op weg naar Guaranda want daar was weer eens een markt. Of zelfs meerdere. Eerst naar de beestenmarkt, je verlekkerd aan de handel in runderen, paarden, schapen en varkens. Er is een constante aanvoer van beesten in vrachtwagens, kruiwagens, op de achterbank van de sedan, achter op de brommer of gewoon te voet aan een lijntje. Sommige vrachtwagentjes waren geladen met een mix van al die beesten wat een vrolijke boel opleverde. Aan de horizon lag de Chimboraza nog te glinsteren in het ochtendlicht en een lichte spijt beklom mij dat ik daar nu niet bovenop stond. Maar waarschijnlijk toch te hoog gegrepen.
Na de dieren terug naar het centrum van Guaranda voor het ontbijt en de markten. De aardige dames van het ontbijtcafé hadden echter een beter idee. Ik moest en zou naar Huayco rijden want daar was een heel groot festival ter ere van de daar gevestigde kerk van de verijzenis. Daar kwamen alleen maar Indiaanse mensen in prachtige feestkleding en er was een groot feest met dans en meer. Echt iets voor een toerist als ik. Als ze dat zeggen moet je altijd oppassen maar dat deed ik niet. Dus een half uur later bevond ik mij op een ouderwetse fancy fair waar geen enkele beetje leuk uitgedoste Indigo te vinden was. Alleen heel veel keurige gezinnetjes en veel jeugd die zich verlekkerden aan fruit, varken en veel snoepgoed. En ze moesten allemaal een bezoek brengen aan de kerk van de verijzenis. Jezuschristusallemachtig wat een geldmachine was dat. Overal werd je welhaast gedwongen kaarsjes te kopen en vervolgens aan te steken voor meerdere eer en glorie van de Heer en wie weet allemaal nog meer. Het ergste was het loket waar iedereen trouw vijf dollar inleverde (een flink bedrag hier) om vervolgens een betaalbewijs te ontvangen van Eerwaarde Zuster Dolores (klinkt als dollares, het geld hier) waarmee ze naar een rijtje paters met uitgestreken smoelen konden gaan die vervolgens de woorden spraken ”Ik Juan / Juanita eer de Heer” of iets van die strekking. Dit werd aan de lopende band gedaan. Er komen hier dit weekend meer dan twintigduizend mensen dus het is een aardige handel. Daarna nog een bezoek gebracht aan het museum waar vier grote zalen gewijd waren aan de lijkwade van Turijn. Ze geloven er hier heilig in dat het ding echt is en bewijzen dat op heel veel manieren met zoveel foto’s, teksten, grafieken en computeranimaties dat je wel zeker weet dat het niet waar is want anders was dat allemaal niet nodig. Als ik het goed heb staat het onomstotelijk vast dat het doek uit dertien zoveel stamt. Ik kan er een eeuw of wat naast zitten.
Zag op de Fancy Fair in Huayco ook een paar vrolijk opgetuigde maar gebraden varkens die er hilarisch lagen te wezen. Getuigd natuurlijk niet van veel respect voor de beesten maar ik bedacht mij wel dat ze hier wel een veel beter leven hebben gehad van scharrelen rond het huis dan die exemplaren bij ons die in de verkoop komen en zo min mogelijk nog aan het originele beest doen denken. We zouden eens denken dat die karbonade ooit ook vier poten heeft gehad.
Daarna had ik even genoeg van het rondtrekken en besloot naar Banos te rijden. Een soort van travellers heaven waar ik een dag of drie wat ga relaxen
