God is goed
Een aantal dagen niet geschreven. Ik wilde niemand vermoeien met mijn verontwaardiging over hoe het hier geregeld is tussen de verschillende bevolkingsgroepen. Het laat je niet onberoerd maar er over door blijven zeiken lost dit probleem in ieder geval ook niet op. Dus wat rondgereden in de buurt en naar Kaapstad geweest om daar te ontdekken dat het altijd nog erger kan. Een van dé toeristische attracties bekeken, het Victoria and Alfred Waterfront, en gezien dat dat voornamelijk bezocht wordt door inderdaad toeristen. In dit geval zwart, wit en bruin in gelijke hoeveelheden met als enig verschil dat de de zwartsten hun boterham buiten op een muurtje opeten en de rest binnen zit in airconditioned malls en restaurants. Geen zwarte te bekennen binnen behalve in de bediening en de bewaking. Buiten zingen de donkeren om wat geld op te halen en binnen spelen de witten betaald. Overbodig te zeggen dat het buiten leuker was.
Vrijdagavond uitgenodigd op de verjaardag van de zus van een van de actrices waarmee Madeleine hier werkt. Allerlei vragen riep dat op zoals is er eten, is er drank en wat breng je mee. Er was eten en ook weer niet, er was rode wijn maar geen witte en ze hield van bloemen. Eten was er volop en met die wijn ging het goed vooral omdat we zelf ook wat meegebracht hadden met een schroefdop. De wijn die speciaal voor ons gekocht was bleek van het kurkentrekker soort en daar had even niemand aan gedacht. Kleine paniek die we gelukkig met de magic van het omdraaien van de dop konden oplossen. Het feestje zelf, in het betere deel van het township wat ook weer in vele klassen is opgedeeld, was op z'n minst memorabel. We waren nog niet binnen en zaten net wat onwennig naar een plek en gesprek te zoeken toen de enige man in het gezelschap ging staan en uit de bijbel begon voor te lezen. Met excuses dat dat in het Afrikaans zou gaan en niet in het Engels. Gelukkig verstonden we er een klein beetje van. En het was niet zomaar even een bijbellezing nee het was een speciale dienst voor de verjaardag van de zus. Compleet met samenzang van vele liederen, prachtige stemmen allemaal, gezamenlijke gebeden tot de heer, een gloedvolle boodschap voor de jarige hoe verder te leven en vooral alles te doen om God te behagen, een kringgebed waarbij iedereen, wij inclusief elkaars handen vast moesten houden en met gesloten ogen heftig bidden en God vragen om op z'n minst vergiffenis voor alles wat deze mensen ertoe gebracht had dat ze geboren waren waar ze geboren zijn. Later zouden de aanwezige nog tegen elkaar zeggen dat de dominee met zijn advies aan de jarige "de spijker op syn kop" had geslagen. Het slot was een duiveluitdrijving waarbij mijn rechterbuurvrouw probeerde mijn hand aan gruzelementen te knijpen wat nog bijna lukte ook. Haar nagels staan er nog in. Gelukkig voor ons heidenen kwam daarna de wijn en het vele eten. Alleen de muziek ontbrak nog tot grote spijt van de jarige. Ze hadden een grote stapel cd's maar dat bleek allemaal gospel. Tot gelukkig nog de cd van de groep Langarmig (Plattelandsmuziek op die best) opgedoken werd met de grote hit 'Ek kom kuier' erop. Baie goeie muziek! Een beetje beduusd reden we tegen half tien weer terug naar de witte kant van het dorp.
