Wijnvlekken
Zuid Afrika, een land van contrasten is een understatement. Dit weekend zijn er veel gepasseerd. Het was witte zaterdag met een bezoek aan de meer dan decadente wijngebieden van Stellenbosch en Franschhoek. Witter dan wit. Niet dat er hier geen zwarten wonen, iemand moet tenslotte het werk doen, maar die zijn hier nog grondiger weggestopt dan elders. Met dat werken is hier toch iets vreemds aan de hand. Omdat iedereen die buiten aan het werk is zwart is lijkt het net of dat wit niet werkt. Maar buiten werken is blijkbaar iets 'not done' voor de blanken hier. In Stellenbosch en Fransschhoek is werken sowieso iets wat alleen de sterrenkoks in de vele restaurants doen. De rest van de mensen zitten op de ontelbare terrasjes witte wijn te slurpen of shoppen zich arm in de vele te luxe winkels en nemen nog meer in bij de overdosis aan wijnhuizen hier waar geen druppel verspilt wordt. Daartussendoor beweegt, haast onzichtbaar, een leger aan donkere medewerkers zich om het iedereen naar de zin te maken. En dan kun je rustig als superieur ras heel neerbuigend een meisje in de bediening terecht wijzen op, het ook inderdaad verschrikkelijke onrecht je kind aangedaan, van een recht croissantje! De vader met drie kinderen op het terras had voor zijn ettertjes drie van die Franse broodjes besteld waarvan er eentje wat recht uitgevallen was. De manier waarop het kind terug naar de keuken gestuurd werd was weerzinwekkend. Ik heb me in kunnen houden. Ben hier tenslotte maar op bezoek. De dag beëindigd in de walvishoofdstad van Zuid Afrika Hermanus aan de net nog Atlantische kust. Maar het is geen seizoen dus heerlijk rustig daar en een luxe hotel voor een belachelijk lage prijs. En ook hier: wit geniet, zwart voorziet.
