Seals and auntie Greet

Seals and auntie Greet

Ze woont daar mooi maar oh zo alleen. Mijn tante Greet uit Australië. Gek, want ik weet zeker dat ze al bijna zestig jaar in Brisbane woont samen met mijn oom Paul. Oom Paul die dertig jaar geleden al zwamde als een dementerende maar nu het ook daadwerkelijk is. Je gunt het niemand. Een voordeel voor tante Greet is dat hij er nu steeds vaker zijn mond bij houdt. Maar misschien had zij er uiteindelijk wel genoeg van en is ze hier naartoe gevlucht. Naar Diaz Point. Hier drijft zij nu een koffiehuis. Ver weg van alles en iedereen. Haar enige metgezellen zijn een kolonie pinguïns op een eilandje vlakbij. Wat zeehonden en flamingo's, veel flamingo's die helaas vandaag allemaal vertrokken zijn naar verre streken zo te zien. Die flamingo's waren de reden voor mijn barre tocht hiernaartoe. Diaz Point, waar in de 14e eeuw, wie anders dan, Bartholomeu Diaz als eerste Europeaan aan wal ging. Hij noemde deze plek Angra Pequena ofwel Klein Baaitje. Hij timmerde er een houten kruis om te zorgen dat er niemand anders het in zijn hoofd zou halen hier eigendomsrechten op te eisen. Maar dan had hij niet op tante Greet gerekend. En op George Pond uit Londen, die hier begraven ligt met als grafschrift: "Died here of hunger and thirst in 1906". Waarschijnlijk heeft tante Greet dit bordje gelezen en was dat haar motivatie om dat noodlot nooit meer iemand te laten overkomen. Ofschoon Greet een echte van Steenis is die niet direct in de wieg gelegd zijn om zich als Florence Nightingales voor vreemden te gaan gedragen. Het oude dametje van Diaz Point Coffeehouse leek niet alleen sprekend op mijn tante Greet maar het meest schokkend was haar stem en accent. Het is dat ik bijna zeker weet dat ze nog leeft, mijn tante, anders zou ik denken dat reïncarnatie wel bestaat.
Ze serveert hier tosti's, koffie en thee, scones en als toetje verse oesters. Een kleine kaart dus. Het gebouwtje is omringd door een enorme hoeveelheid troep die ze waarschijnlijk op de stranden hier gevonden heeft en de wind en het zand hebben hun werk gedaan om het er allemaal zeer authentiek te laten uitzien. Ze woont hier mooi en de eenzaamheid schijnt haar niet te deren. Ik gun haar straks een mooi graf naast George Pond uit Londen.