Money, money, money, bir, bir, bir

Money, money, money, bir, bir, bir

“Money, money, money, bir, bir, bir, highland, highland, highland, pen, pen ,pen, photo, photo, photo, caramella, caramella, caramella”... het dreunt nog uren door je hoofd. In iedere volgorde, waarbij het bir, bir, bir de bovenliggende klanken zijn. Bir is het geld hier. Rustig, op je gemak, de foto van je leven maken is er hier niet bij. Met honderden zwermen ze om je heen, schreeuwend, gillend, smekend, “photo, photo, photo.” Foto’s zijn topinkomen. Op je vijfde je oude dag veiligstellen. Zo gaat het hier. Een beetje mooi optuigen, een aardig smoeltje en de kassa slaat aan. Zwermen toeristen gegarandeerd. En als je niet bereid bent om zo maar te geven komt uiteindelijk het zinnetje, “no father, no mother, no brother” bovendrijven. Vaak zijn ze dan niet ouder dan vijf.  Ik ben in South Omo. Ik meen dat Omo in het Spaans wit betekend maar daar is hier geen sprake van. Donker Afrika in al haar glorie loopt hier langs de weg. Ook hier zijn de lege waterflessen een kostbaar bezit. Ze hollen honderden meters met je auto mee in de hoop op zo’n leeg plastic geval. Highland heet het water hier en dat gillen ze vooral. Kunnen ze hun bruine, zanderige soep indoen. Aan watermanagement moet hier nog veel gebeuren. Sowieso aan management. Maar door het ontbreken hieraan ben je hier. Dorpen kijken. Mensen bekijken, het is niet anders. Natuurlijk het is gelijk oversteken, zij kijken, jij kijkt. En je sponsort, dat is de deal.

 

Het is een groot contrast met het noorden. Daar, redelijk ontwikkelt, soms haast modern en hier gewoon primitief. Zelfs voor ons toeristen. Niet zeuren is hier het devies. En als je hele hoge bossen hout door het landschap ziet bewegen met daaronder van die minivrouwtjes dan weet je dat je het goed hebt in je Landcruiser. Na tien dagen een beetje uitgeklikt, begon ik vandaag achterkanten te fotograferen. Al waren de Mursi stam deze ochtend uitermate ‘apart’ met hun beschilderde lichamen, hun littekenkunst op hun lijven en de enorme ringen en een soort van kolossale munten die de vrouwen door hun lippen droegen. Ook hier was het een kwestie van vraag en aanbod als het op fotograferen aankwam maar het ging er, in tegenstelling tot de vooraf gehoorde ellende, zeer ontspannen aan toe.