On winter tires to Trani
“Waar gaat u heen?” vroeg de dame van de autoverhuur. “Oh Puglia’, dan geef ik u winterbanden”. Bijna had ik heel vrouwonvriendelijk geantwoord “Maar mevrouwtje toch, het is half maart en Zuid Italië.” Maar ze had gelijk, meer sneeuw hier, en veel lager, dan in de Alpen. Ben onderweg en vandaag winter dus en kastelen. Bij de burcht van Melfi had ik geen mondkapje bij mij, de coronacheck op mijn phone deed het niet en ze konden niet teruggeven van 10 euro. Verboden toegang zag ik in de ogen van de caissière. Maar de baas van het spul greep in onder groot protest en ik kon gaan zwerven door de eindeloze zalen met veel oude troep. Het tweede kasteel zag ik al van heel ver en het was bijzonder. Totaal leeggeroofd maar alles nog strak ondanks de bijna 1000 jaar dat het er al stond. Castel del Monte; fascinerend, mysterieus en magisch, ga maar kijken. Het is in perfecte harmonie met zichzelf. Ik strandde in Trani aan de Adriatische zee. Ook mooi, ook oud en ook hier harmonie. De restaurants gingen alleen pas om 20:30 open daardoor kwam ik in een pizzeria terecht. Al spijt bij de eerste hap. Die spijt bleef ook bij de volgende vijf happen. Niet meer doen: pizza!
