Cold and Wet Matera

 

Cold and Wet Matera

Zoveel over gehoord, over gelezen, Matera, dan is het heel speciaal er eindelijk zelf doorheen te lopen. Lopen is niet helemaal correct want ik viel op mijn snufferd, drie keer zelf, op het door de regen spiegelgladde gesteente waar geen meter vlak is. Gelukkig was ik niet de enige, wel de oudste die zich buiten in de regen waagde. Matera, al sinds de prehistorie onafgebroken bewoond roept vooral vervreemding op, hoe ze het ooit zo hebben kunnen uitkappen en bouwen. Met een ingenieus watersysteem waarbij ze water opvangen in cisterne onder de huizen en het doorgeven aan de andere bewoners. De stad is boven de grond al even fraai als daaronder waarbij je de hele dag van de ene eeuw in de andere stapt. Ook de lange wandeling naar de rotswand aan de andere zijde van de rivier levert fraaie beelden van de stad op afstand op. Het is een hele klauter waarbij het altijd hetzelfde is, als je moe maar voldaan boven bent staat daar een bushokje. En dan moet je dat hele stuk nog terug. Gelukkig stopte de regen in de loop van de dag maar bleef het steenkoud. Ben ik wel in Italië?