Wadi's, Forts and Sand
Zo’n tweede dag voelt altijd alsof je weer thuis bent. In een ander land, maar ik wen snel. Alleen gisteren was het slechts 38 graden, vandaag 40 plus. Het leek helemaal niet op thuis. Was een paar uur gaan lopen en had mijn water vergeten, lag klaar op het dashboard. Maar nu kon ik bij terugkomst een kopje thee zetten. Helemaal op temperatuur. Maar die wandeling, eigenlijk was het klauteren, was goddelijk. De natuur stoort zich niet aan de hitte en is altijd opgewekt. De vogels kwetteren en de waterval bruist. En ik liep de bloemen water te geven. Die Pepsi Light die ik gescoord had ging direct naar mijn transpiratieklieren. Niet alleen deze Wadi Bani Khaled maar de hele dag was wonderschoon. Kastelen, forten, oude meuk, zandduinen, kamelen, bedouïnen en rotspartijen, alles kwam voorbij. Bij Al-Minitirib even de Shaqiya ofwel de zandwoestijn in gegaan en klom een heuvel op waar een panorama van heet, geel en in ritme gewaaid zand zich aan mij ontrolde. Beneden liep ik heel brutaal een tent binnen en kreeg meteen koffie. Nu weet ik ook hoe ik aan koffie kan komen want in de koffiehuizen en koffieshops hebben ze geen koffie. De mensen waren erg vriendelijk en ik mocht zelfs de vrouw des huizes vastleggen. Moest wel beloven dat ik de foto’s vanavond zou whatsappen. Nu ben ik in een prima hotel bij Sinaw waar ik direct snel het licht ga uitdoen want het geschilderde behang is nogal dwingend. Morgenochtend vroeg naar de markt.
