There we go!

 

There we go!

Ghana. Een wonder is daar. Daar gaan we dan. Het eerste beeld wat vast ging zitten in mijn hoofd waren de duizenden verkopers, meest vrouwen, die langs de weg naar Cape Coast een stuiver probeerden te verdienen bij stoplichten. Alles, maar dan ook alles werd te koop aangeboden vanaf zware manden of teilen die ze op hun hoofd droegen.. Vrijwel niemand verkocht wat. Ik was op weg naar het strand. En een stuk belangrijker, naar de vele forten en kastelen waarvandaan de Afrikaanse slaven naar hun wrede bestemming werden verscheept. Het zijn niet de eerste havens waar de slaven verscheept werden die ik bezoek maar vanaf hier zijn het vele, vele miljoenen geweest die de Portugezen, Engelsen, Fransen, Denen en Nederlanders helemaal gratis overvoeren naar Zuid- en Noord-Amerika. Ze verdienden er kapitalen aan. Veel van die mooie Amsterdamse grachtenpanden hadden er niet gestaan zonder deze vreselijke handel. In Cape Coast is buiten het schrijnend witte kasteel weinig terug te vinden uit die tijd. Rijk zijn ze er hier niet van geworden. Mooie mensen, waar de lach nooit ver is.