Neat Uruguay
Ja, dat is het eerste wat in mij opkwam toen ik in Uruguay geland was. Keurig. Ik dacht Luxemburg of Denemarken. Dat is ook een beetje de rol die het speelt; land met grote buren. Brazilië en Argentinië zijn enorm en er is altijd wel iets te doen. Vaak negatief, soms positief. Van Uruguay hoor je niets behalve als ze tegen Nederland moeten spelen op het WK. Kom net uit het door en door corrupte Paraguay. Voor corruptie schijn ik hier niet bevreesd te hoeven zijn. Ik kan hier rustig een auto huren. Het is hier bijna Nederland. Ook klein, alhoewel veel groter dan Nederland, maar ook totaal afhankelijk van zijn buren als het om geld verdienen gaat. Zonder Duitsland waren wij ook niet echt goed af.
Uruguay is alleen klein in vergelijking met haar buren maar is toch echt een flink stuk groter dan Engeland. Maar er woont, buiten Montevideo, nauwelijks iemand. Ook hier een geschiedenis van veel vechten en het systematisch en geheel succesvol uitroeien van de inheemse bevolking. Alle helden hier zijn vechtersbazen, ook duidelijk te zien in de standbeelden, allemaal te paard met de blik voorwaarts en het wapen in aanslag. En het zijn er veel. Die mannen op paarden.
Montevideo, de hoofdstad, is een beetje een verlopen metropool die veel betere tijden gekend heeft. Prachtige Belle Epoque architectuur die nodig aan restauratie toe is. In heel Uruguay leven maar 3,5 miljoen mensen waarvan de helft hier in Montevideo. En daarvan is een aanzienlijk aantal niet echt in staat goed voor zichzelf te zorgen gezien het grote aantal zwervers op straat. In het oude deel van de stad wordt je ook steeds gewaarschuwd door politie om daar niet allen te lopen en zeker niet met een camera om je nek. Maar dat heb ik veel en vaak gedaan en veder geen problemen ondervonden. Maar er wordt hier niet veel gelachen. Je ziet vrijwel alleen ernstige gezichten. Het leven is een serieuze zaak.
